"ทำไมเธอถึงไม่เชื่อฉัน เธอโกรธฉันเรื่องอะไรปลายฝน"
"เราก็แค่เพื่อนนอนกันไหม จะมีสิทธิ์ไปโกรธอะไรได้"ธามจับน้ำเสียงเธอได้ว่ากำลังน้อยใจเขาอยู่
"ฉันก็ถามแล้วว่าอยากเป็นอะไร เธอไม่ตอบฉันเองนะ"
ใบหน้าสวยเชิดขึ้นเล็กน้อย"ฉันจะไปอยากเป็นอะไรกับคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันได้ยังไง
พูดจบเธอก็หันหลังหนีเขาทันที น้ำตาที่พยายามซ่อนไว้ไหลออกมาไม่หยุด
"ฮึก ฮึก"วงแขนแกร่งของธามโอบรอบเอวเล็กของเธอจากด้านหลัง ใบหน้าหล่อเหลาซุกตรงซอกคอหอมของเธอ
"ขอโทษ...อย่าร้องไห้เลยนะ"
"นายทำอะไรผิด ทำไมต้องขอโทษ"
ริมฝีปากหนากดจูบซอกคอของเธอเบา ๆ"ขอโทษที่ไม่ชัดเจนเรื่องความสัมพันธ์ของเรา ขอโทษที่ทำให้เธอน้อยใจ ขอโทษทุกอย่างที่ฉันทำให้เธอโกรธ"
"นายรู้?"
"รู้สิ เรื่องไวน์ไม่มีอะไรเลย เราเคลียร์กันจบแล้ว เธอคงไม่หึงคนในอดีตของฉันใช่ไหม"
"หึงอะไร? ใครจะหึงนาย"
ใบหน้าสวยงองุ้มด้วยความไม่พอใจ เมื่อถูกเขาจับได้"นาย
