เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงที่หนุ่มสาวพากันสนุกกับปาร์ตี้ที่สามารถใช้เสียงได้เต็มที่ บ้านหลังใหญ่ห่างไกลจากตัวเมืองและไม่มีบ้านข้างๆ ให้ต้องเกรงใจ ตามความต้องการของเจ้าบ้านที่เป็นถึงลูกชายคนเดียวของเจ้าสัวผู้มีทรัพย์สินมากมายจนที่นับมูลค่าไม่ได้
นาเดียกับฮันน่าเมาหนักกอดคอกันเต้นอย่างไม่อาย ต่างจากเพื่อนสาวคนสนิทอีกสองคนอย่างไอรินกับคริสตัลที่ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมเลยแม้แต่น้อย
คริสตัลนั่งดื่มเงียบๆ ใบหน้าไร้ความรู้สึกต่างจากภายในใจที่ร้อนรุ่มและอึดอัดใจที่ต้องอยู่กับใครบางคน ไอรินเองก็อึดอัดใจไม่แพ้กัน เมื่อแม่เลี้ยงเอาเบอร์พ่อส่งข้อความมาขอเงินไม่หยุดทั้งๆ ที่ยังไม่ถึงวันที่จะให้ แต่แม่เลี้ยงก็มีเหตุผลร้อยแปดมาเป็นข้ออ้าง อย่างเช่นตอนนี้ที่บอกว่าพ่อป่วยจะไปหาหมอที่คลินิก ขอค่าหมอ ค่าเดินทางไปกลับ
เฮ้อ.. คนหาเงินมันช่างเหนื่อยใจเสียจริง
“เป็นไร” คริสตัลเห็นไอรินเอาแต่ถอนหายใจเลยถามดู แน่นอนว่าคนขี้เกรงใจอย่างไอรินไม่มีทางบอก
“ไม่มีอะไรหรอก คริสจะเอาอะไรเพิ่มอีกมั๊ย รินจะไปเอาให้” ไอรินถามเพื่อนด้วยท่าทางใส่ใจ เพราะเธอติดนิสัยมาจากการดูแลนาเดีย
“ไม่อะ”
“งั้นรินขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
ไอรินบอกเพื่อนก่อนที่จะเดินออกมาโดยที่ยังไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ส่วนไหน เพราะเธอยังไม่เคยมา แต่ถ้าจะให้เดาก็คงอยู่ในโซนหลังบ้าน
ขาวเรียวก้าวอย่างระมัดระวังไปตามทางที่ค่อนข้างมืด ผนังที่ถูกทาสีเทาเข้มบวกกับของตกแต่งที่โทนสีเดียวกันยิ่งทำให้ดูมืดไปอีก ตามทางก็มีคู่รักอยู่หลายคู่กำลังทำบางอย่างอยู่มุมของบ้าน ไอรินแกล้งมองไม่เห็นรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ
พอถึงห้องน้ำไอรินก็ต้องตกใจเมื่อเห็นเจ้าของบ้านอย่างไทเกอร์กำลังยืนคุยกับสาวสวยหุ่นสะบึ้มอยู่หน้าห้องน้ำพอดี ดูจากท่าทางที่แนบชิดขนาดนั้นคงไม่ใช่การคุยที่ปกติแน่ๆ ไอรินรู้ตัวว่าตัวเองกำลังเสียมายาทเลยตั้งท่าจะก้าวเดินออกจากตรงนั้นเงียบๆ
ปึก!
ร่างสวยที่ชนกับบางอย่างทำให้ทั้งสองคนหันมามองเป็นตาเดียว ไทเกอร์ผละออกจากหญิงสาวทันทีจนเธอต้องหันมามองแขกไม่รับเชิญอย่างไอรินตาเขียว บ่งบอกถึงคงามไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“ขะ..ขอโทษนะ รินแค่จะมาเข้าห้องน้ำ”
ไอรินโบกไม้โบกมือพูดออกไปด้วยท่าทางเลิกลั่กพยายามสื่อออกไปว่าเธอไม่ได้มาแอบดูจริงๆนะ คิดได้เช่นนั้นก็รีบหันหลังเดินออกมา แต่ก็ไม่เร็วเท่าคนตัวโตที่ก้าวไม่กี่ก้าวก็มาถึงร่างของเธอ
หมับ!
“จะรีบไปไหน”
ร่างสวยถูกคนมือไวโอบกอดไว้อีกครั้ง การที่ไทเกอร์แสดงออกจัดเจนว่าต้องการเธอไม่ได้ทำให้รู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้นิสัยของเพื่อนเธอดี เขาแค่ต้องการเล่นสนุกกับร่างกายของเธอเท่านั้น
..และคงจะโดนทิ้ง ตอนที่เขาได้สิ่งที่ต้องการแล้ว
“เกอร์อย่าทำแบบนี้”
ไอรินพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดจากคนมือไวที่กำลังเล่นสนุกเรือนร่างของเธอ เธอไม่ชอบเลยที่ไทเกอร์ทำแบบนี้กับเธอ
“โกรธเหรอ”
“ทำไมรินต้องโกรธ”
“เมื่อกี้มันไม่ใช่อย่างที่เห็นนะ ผู้หญิงคนนี้กี้หาห้องน้ำไม่เจอ เลยพามาก็แค่นั้น”
คนร้อนตัวรีบสารภาพไปราวกับกำลังกลัวอีกฝ่ายจะงอน ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน
“เกอร์บอกรินทำไม”
“ไม่อยากให้เข้าใจผิด”
“รินรู้จักเกอร์ดี ไม่ต้องแก้ตัวหรอก กลับไปหาผู้หญิงของเกอร์เถอะ เธอคงไม่พอใจที่เกอร์ทิ้งมาแบบนี้”
“รู้จักดีขนาดนั้น ไม่มาเป็นเมียฉันเลยหล่ะ”
“รินคงเป็นไม่ได้หรอก ผู้หญิงของเกอร์เยอะเยอะไปหมด”
เป็นคำพูดที่สื่อความหมายแบบนั้นจริงๆ ไม่ได้ต้องการประชดแต่อย่างใด ทว่าท่าทางใสซื่อของเธอทำให้อีกฝ่ายหงุดหงิดเบาๆ
“จะเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ ตามมาสิ”
“เอ่อ”
“ชั้นล่างมีคนเข้าอยู่”
มือหนาฉุดร่างเล็กให้เดินตามไปยังห้องน้ำชั้นบนของบ้านโดยไม่รอให้อีกฝ่ายได้ปฏิเสธ มาถึงก็เชิญเพื่อนรักคนสวยของเขาไปเข้าห้องน้ำด้วยท่าทางทะเล้นตามสไตล์
“เชิญครับ” ส่วนเขานั้นก็เดินไปนั่งรอที่เตียงนอนของเขาท่ามกลางสายตางุนงงของอีกฝ่าย
ไอรินยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่กล้าขยับไปไหน บอกตามตรงว่าไม่ไว้ใจเพื่อนรักที่สุดแสนจะเจ้าเล่ห์คนนี้เท่าไหร่ ถึงจะมั่นใจว่าไทเกอร์ไม่มีทางทำอะไรที่ฝืนใจผู้หญิง แต่ก็มีหลายครั้งที่เขาทำให้เธอคิดไปไกล และเกือบจะเกินเลยอยู่หลายครั้ง
“จะรอให้กูพาเข้า?”
ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยท่าทางร้ายกาจ จนหญิงสาวรีบสาวเท้าเข้าห้องน้ำไปทันที