ตอนที่ 27 จุดเริ่มต้นของเพ่ยเพ่ย [1]
จอกสุราทั้งหมดถูกปาลงบนพื้นแตกกระจายจนเกิดเสียงดังก้องไปทั่วห้องอย่างไม่นึกว่าจะรบกวนผู้ใด ก่อนที่สหายนั้นจะนั่งนิ่งมองหน้ากันอย่างเงียบเชียบ เป็นความรู้สึกที่ราวกับว่า พวกเราไม่ต้องเอ่ยสิ่งใดออกมาก็รู้ความคิดของกันและกันอย่างไรอย่างนั้น
“อาอวี่.. เจ้าบอกข้าว่าท่านผู้นั้นต้องการพบข้า ท่านผู้นั้นของเจ้านั้นสะดวกเมื่อใดงั้นหรือ” ในเมื่อไม่ว่าจะอย่างไรแล้ว หลี่เฟยหลงผู้นี้จะต้องเข้าไปในวังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ งานที่อาอวี่ต้องการให้เพ่ยเพ่ยจัดการหากเป็นไปได้ทำไปพร้อมกันในครั้งนี้ก็เห็นจะไม่เสียเวลาเปล่า ยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว คุ้ม!
“อาเพ่ย.. ข้าคิดว่าเรื่องที่เจ้ากำลังทำอาจเป็นเรื่องเดียวกับที่ข้าต้องการตรวจสอบ เช่นนั้นแล้ว.. เจ้าทำในส่วนของเจ้าได้เลย” เจิงเจียอวี่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเฟยหลงด้วยสายตาที่จริงจังอย่างที่ไม่เคยได้เห็นจากคนผู้นี้มาก่
