ตอนที่ 28 จุดเริ่มต้นของเพ่ยเพ่ย [2]
“ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงของฝีเท้า.. เป็นผู้ใดกัน” ความมืดสนิทที่มองแทบไม่เห็นส่งผลให้บรรยากาศรอบตัวช่างดูวังเวงน่าขนลุกที่มีเพียงเธอเป็นสิ่งมีชีวิตนั้น ทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวแม้จะยังสงสัยอยู่ไม่น้อย เธอหรี่ตามองผ่านความมืด แม้จะเห็นเป็นแค่เค้าลาง แต่ด้านหน้านั้นเป็นกระท่อมที่เธอต้องกลับมาไม่ผิดแน่
สาวงามร่างเล็กไม่รอช้ารีบสาวเท้าของตัวเองไปทางกระท่อมหลังนั้นทันที แต่ยังไม่ทันที่เธอจะเดินไปเปิดบานประตูเพื่อเข้าไปด้านใน ตะเกียงมากกว่าสิบอันรอบกระท่อมหลังนี้ก็ถูกจุดไฟขึ้นพร้อมกันอย่างน่าประหลาด เธอหันขวับมองไปรอบกายเพื่อพยายามมองหาคนที่ทำเรื่องนี้ในความมืด แต่จนแล้วจนรอดสายตาของเธอกลับไม่พบผู้ใดแม้แต่คนเดียว
‘คนที่รู้จักสถานที่แห่งนี้.. ต้องเป็นคนของพระสนมเป็นแน่’ ไม่รู้ว่าตนเองนั้นคิดถูกหรือไม่ เธอสะบัดศีรษะของตัวเองเล็กน้อยเพื่อสลัดเรื่องของคนที่พาเธอมา
