ตอนที่ 29 พบกันครั้งแรก [1]
“ขันทีอู๋.. วันนี้อวี้เจินนำทัพกลับมาแล้วใช่หรือไม่” เสียงนุ่มทุ้มของผู้ที่อยู่สูงสุดของแคว้นฉวางดังขึ้นในห้องทรงพระอักษร ที่บัดนี้มีเพียงฮ่องเต้และขันทีคนสนิทเพียงเท่านั้น
“พ่ะย่ะค่ะ! สักประเดี๋ยวแม่ทัพน้อยเจิงน่าจะเข้าเฝ้าพระองค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้าไม่ต้องมากพิธี.. เจิงอวี้เสารทุกข์สุกดิบนเจ้าเด็กคนนี้เป็นบุตรชายของแม่ทัพใหญ่เจิงสหายของข้าที่มีฝีมือไม่น้อย.. ไม่ว่าออกรบคราใดไม่เคยทำให้ข้าผิดหวังเลยสักครา” ฮ่องเต้วางพู่กันลงก่อนจะเอ่ยชื่นชมบุตรชายของสหายสนิท เรียกได้ว่าแม่ทัพน้อยเจิงผู้นี้แทบจะเป็นลูกรักของพระองค์เลยก็ว่าได้
“พระองค์กล่าวได้ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีที่หน้าตาเฉลียวฉลาดผู้นี้เอ่ยชื่นชมตามฮ่องเต้อย่างเห็นดีเห็นงามด้วย
“ต้องตกรางวัลให้อย่างงาม” พระพักตร์ของฮ่องเต้นั้นเมื่อยามพูดถึงแม่ทัพน้อยเจิงคราใดย่อมมีรอยยิ้มเกิดขึ้นครานั้น
เจิงอวี้เจิน นั
