ตอนที่ 58 เถาวัลย์เลือดกับเด็กชายปริศนา [2] “ข้าถอนเจ้าพวกนี้มาอย่างนั้นหรือ” “ไม่ใช่เจ้า.. แล้วจะเป็นพวกข้างั้นหรือ.. หรือว่าเจ้าจำอะไรไม่ได้เลย” เจียอวี่ใช้น้ำเสียงที่แสดงถึงอาการทีเล่นทีจริง โดยที่สายตาของเขายังคงจ้องมองไปที่หลี่เฟยหลงสลับกับเจ้ากระถางเถาวัลย์น้อย “เจ้าสิ่งนี้.. ช่างเถอะ.. อย่างไรก็ขอบใจเจ้ามาก” เธอเลือกที่จะวางกระถางเถาวัลย์เลือดที่ทั้งดูอันตรายและไม่น่าเก็บไว้เพื่อขยายพันธุ์นั้นไว้ที่ริมหน้าต่างตามเดิม “อาเพ่ย.. เจ้าฟื้นแล้วงั้นหรือ” ทันทีที่เธอนั้นได้ยินเสียงที่คุ้นหู ใบหน้าสวยหันขวับไปมองผู้ที่เข้ามาทีหลังด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอารมณ์ดี เจิงอวี้เจินเดินตรงเข้ามาหาเธอพร้อมกับชายมีอายุผู้หนึ่ง “ข้าฟื้นแล้ว.. ดูสิ! อาการของข้าดีขึ้นมากแล้วด้วย” เธอเอ่ยตอบพร้อมกับยกแขนแสดงท่าทางแข็งแรงให้กับเขา ก่อนจะปรายตาไปมองชายที่อยู่ด้านข้างของเขา “ท่านนี้คือลุงฉี.. แม่ทัพฉีไห่