ตอนที่ 77 ยอดเขาฉางเต๋อ [1]
เฟยหลงกวาดสายตามองก้อนหินที่ถูกวางไว้ไม่ห่างกันนัก แต่ละก้อนมีการแกะสลักติดไว้ทุกก้อน เธอมองอย่างพิจารณาก่อนจะมาสะดุดที่ก้อนเล็กสองก้อนที่ถูกวางไว้ข้างก้อนที่ใหญ่ที่สุด
สองก้อนนี้ไม่มีตัวอักษรใดมีเพียงการสลักรูปพระจันทร์เสี้ยวไว้ทั้งสองก้อน ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดแต่สองเท้าของเธอนั้นกำลังก้าวเข้าไปหาหินก้อนใหญ่นั้นราวกับว่าเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
“อาเพ่ย..” เธอได้ยินเสียงของอวี้เจินที่กำลังส่งเสียงเรียกเธออยู่ด้านหลัง แต่เธอกลับไม่มีความรู้สึกที่อยากจะหันกลับไปมองสหาย สองเท้ายังคงก้าวไปด้านหน้าอย่างไม่นึกเกรงกลัวอันตรายใด
“อาเพ่ยนั่นเจ้าจะไปไหน..” นอกจากเสียงของแม่ทัพน้อยเจิงแล้ว เฟยหลงยังคงได้ยินเสียงเรียกของเจิงเจียอวี่
“พวกท่านจับนางไว้เร็ว! อาเพ่ยตั้งสติไว้” เสียงที่ดูตกอกตกใจนี้เป็นของแม่นางฉีอันเฉาเป็นแน่
สาบานได้ว่าหลี่เฟยหลงนั้นได้ยินเสียงของทุ
