[ ฟ่าง :: PART ]
ผมคอยเหลือบมองคนตัวเล็กที่นอนกอดไอ้ตุ๊กตาอันปังเเมนอะไรนั่นเเน่น ดูหนังเเทบจะไม่รู้เรื่องเลยไอ้เด็กนี้มันสะอื้นใส่ตลอด -*-
เรื่องคดีผมเป็นคนให้ไอ้ครามสืบให้เเล้วล่ะ ...ก็บอกไปเเล้วไงว่าไอ้ฟ่างเเพ้ความบริสุทธิ์ของเด็กนี่จริงๆยิ่งชอบมาทำตัวออดอ้อนใส่ ชอบมากอดมาจูบปากผมบ่อยๆไอ้ฟ่างมันคนนะครับไม่ใช่พระอิฐพระปูน
พอความจำกลับมาอะไรที่ชาลีเคยทำกับผมตอนเด็กมันก็เคยชินไง อืมม..เเต่ตอนเด็กๆเราเคยอาบน้ำด้วยกันผมควรจะรำลึกความหลังสินะ J
ทุกวันนี้ร้านสักก็ต้องไป คลับก็ต้องเข้าไปดู ครูก็ต้องสอน -*- ชีวิตโคตรเหนื่อย !
"พี่ฟ่าง..ชาลีหิว.."
"กูก็กำลังจะพาไปอยู่นี่ไง.."
ผมหันไปขมวดคิ้วใส่คนตัวเล็กก่อนจะหลุดขำออกมา เเม่งดังละเมอพูดว่าหิว -*- ขนาดหลับก็ยังจะนึกถึงเเต่ของกินตลอด เออดี!
ไหนก็ไม่สบายเเล้วผมจะอนุญาตให้ชาลีหยุดวันนึงเเต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังติวเข้มให้อยู่ดี!
"ชาลีตื่นได้เเล
