เรียวขาผมถูกยกกว้างท่อนเอ็นร้อนกระเเทกเข้ามาโดยไม่หยุดพัก ไม่รู้ว่าครั้งนี้รอบที่เท่าไหร่ที่น้ำรักถูกปลดปล่อยออกมาผมเเค่รู้ว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเเต่บทรักเร่าร้อนบทเตียงก็ยังไม่จบสิ้นสักที
"อา..พี่ฟ่าง..อื้อ อ๊า.."
"เมื่อไหร่ยาจะหมดฤทธิ์วะ!..ฉิบหายนี่เอามาราธอนหรือไง"
"กะ..ใกล้เเล้วฮะ..อร๊างง.งง.ง....อาา.."
ตั่บ ตั่บ ตั่บ! ! !
เสียงเนื้อกระทบเนื้อมันดังไปทั่วห้องตอนนี้ผมหูอื้อตาลายไปหมดเเล้ว เรียวขาที่ถูกยกขึ้นเริ่มอ่อนล้าลงเรื่อยๆความรู้สึกที่ใกล้จะถึงฝั่งมันกำลังใกล้เข้ามาเต็มที
"อ้ะ อึ่ก..อื้อ.."
"อ่าห์.."
ร่างสูงล้มลงมานอนข้างผมเขาถอนเเก่นกายออกไปก่อนที่เรียวเเขนจะโอบกอดผมไว้ เพราะน้ำนั่นเเท้ๆเลย เราสองคนถึงได้หมดเเรงนอนหอบเหนื่อยกันขนาดนี้
"เหนื่อยไหม"
"เหนื่อยฮะ...ชาลีไม่น่ากินน้ำนั่นเลย"
ผมเบะปากน้อยๆดวงตาที่หนักอึ้งเคลื่อนตัวปิดลงอย่างช้าๆ ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้เพราะมือหนา
