[ ฟ่าง :: PART ]
ผมนอนจ้องคนตัวเล็กนอนหลับตาพริ้มหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ใบหน้าใสอมชมพูริมฝีปากเเดงระเรื่ออย่างเป็นธรรมชาติไม่ว่าไอ้ฟ่างจะมองกี่ครั้งก็หลงตลอดเลย เนื้อตัวขาวอมชมพูที่มีรอยช้ำจ้ำเเดงเต็มไปหมดน่ากินฉิบหาย..
ผมเลื่อนมือไปลูบที่พวกเเก้มใสเบาๆ ผมเผลอทำร้ายสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตไปได้ยังไงเนี่ย...
เมื่อคืนผมไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าเด็กตัวน้อยๆในวันนั้น เเม่งจะเอ็กซ์จัดขนาดนี้เเบบนี้ไอ่ฟ่างจะไปไหนพ้น ติดบ่วงเด็กไปเรียบร้อยเเล้ว
"กูขอโทษที่ทำร้ายมึงนะชาลี..อย่าโกรธคนโง่ๆคนนี้เลย.."ผมพูดขึ้นกับคนตัวเล็กเบาๆถึงเเม้จะไม่ได้ยินก็เถอะ
**ก๊อกๆ!**
ผมมุ่นคิ้วขึ้นด้วยความไม่สบอารมณ์ใครเเม่งมาเอาตอนนี้วะ คนกำลังนอนกกเมียฉิบหายหนิ! ..ผมค่อยๆจับหัวคนตัวเล็กให้นอนบนหมอนนุ่มอย่างเบามือ ไม่กล้าหายใจเลยกูเสียวชาลีตื่น -*-
ผมเด้งตัวลุกขึ้นไปเปิดประตูถึงรู้ว่าใครมา เเล้วพอเห็นหน้าเเม่งผ
