EPISODE 29 :: ปราบพยศ

2530 คำ

[ ฟ่าง :: PART ] 01.45 น. กว่าผมจะเสร็จงานก็ปาไปเกือบจะตีสองอยู่เเล้ว ผมรีบจัดการเคลียร์งานทุกงานให้เสร็จสรรพจะได้พาคนตัวเล็กกลับไปนอนพักที่ห้องได้สักที "กูกลับก่อนนะมึง" "เออๆขอบใจมาก"ไอ้แทนมันว่า "ไว้พรุ่งนี้กูจะเข้ามาใหม่เเต่อาจจะดึกๆหน่อยละกัน" "โอเคขับรถดีๆล่ะมึง อย่าพาเด็กมันซิ่ง" "กูไม่ใช่มึง" ผมพูดจิกกัดมันเล็กน้อยก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ ทำงานในนี้กลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่มันคละคลุ้งเต็มตัวไปหมด ผมเดินเข้ามาในห้องทำงานก็เห็นว่าชาลีมันนอนหลับคาโทรศัพท์ผมไปเรียบร้อย ผมไม่ใช่คนที่ชอบมีความลับกับคนที่ผมรักมือถือผมไม่ได้มีอะไรเยอะขนาดนั้นจะมีก็เเต่รูปตอนมันหลับน้ำลายเยิ้มนั่นเเหละเอาไว้ดูมันน่ารักดี เหอะๆ.. "ชาลีไปกลับบ้าน" ผมเดินเข้าไปสะกิดคนตัวเล็กเบาที่ปรือตาขึ้นมามองผมนิดๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามผมมาหัวโงนเงนท่าทางสะลืมสะลือเหมือนคนกึ่งหลับกึ่งตื่น หวังว่าวิญญาณคงไม่ได้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม