บทที่18 ป้อนอาหารว่าง

1786 คำ

คนตรงหน้าเขาจะไม่เข้าใจความหมายหรือสมองของหญิงสาววัยยี่สิบปีจะช้าเกินวัยกัน พยัคฆ์กำลังเอื้อมมือลูบเรือนผมยาวดกดำงดงามส่งกลิ่นแชมพูหอมอ่อนที่นอนกระสับกระส่ายทั้งสองสัปดาห์ กลับหยุดชะงัก หักห้ามความรู้สึกตัวเองอยู่เหนือการควบคุม ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอไม่ควรเข้ามามีอิทธิพลข้างในอกข้างซ้ายเขาได้เด็ดขาด... พยัคฆ์ถอดเสื้อผ้าจากการเดินทางกรุงเทพฯ เมื่อคืนถูกชักชวนจากกลุ่มเพื่อนโดยมีเจมส์เป็นตัวหลักการต้นคิดฉลองการแต่งงานของเซซารา เพื่อนสนิท เสือเข้าเมืองกรุงเทพฯ แถวรัชดา กลับตายด้านเหมือนไม่ยอมหิ้วสาวขึ้นคอนโดฯ ส่วนตัว มิหนำซ้ำยังคิดถึงและโหยหาผู้หญิงอีกคนอยู่ไร่แสงจันทร์ สายตาดีดันเหลือบไปมองเห็นตะกร้าเสื้อผ้าที่ว่าง คาดว่ายายเด็กแพรนั่นคงเอาพวกเสื้อผ้าเขานำไปซัก ทำความสะอาดตลอดสองอาทิตย์ที่ตัวเองไม่อยู่ ก่อนโยนมันเข้าใส่อย่างแม่นยำราวกับจับวาง ร่างแกร่งเปลือยเปล่าทุกสัดส่วนเข้ามาเปิดฝักบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม