ทำไมวันนี้รู้สึกว่าเวลาเดินช้านักนะ ไม่เหมือนกับตอนที่มีวรันธาราอยู่ข้างกายเลย เควินนั่งกระสับกระส่ายอยู่ภายในห้องรับแขก แม้ว่าห้องจะเย็นฉ่ำ แต่ภายในกายกลับร้อนราวกับถูกสุมด้วยไฟ
เขาจำเป็นต้องมาเสียเวลานั่งเฝ้าผู้หญิงคนหนึ่งขนาดนี้เชียวหรือ ต้องทำแบบนี้เลยหรือ เพื่อผู้หญิงธรรมดาอย่างวรันธารา แล้วทำไมถึงทำ? เขาทำแบบนี้ทำไม?
คำถามมากมายระเบิดอยู่ในหัว และความเกลียดชังตัวเองก็ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อระดับการควบคุมของตัวเองลดต่ำลงจนน่าสะพรึง
วรันธารา... แม่นักข่าวสาวฝีปากกล้า ตั้งแต่ได้พบหล่อน ตารางชีวิตของเขาก็ดูท่าจะบิดเบี้ยวไม่สมประกอบ อะไรที่ไม่เคยทำ กลับทำมันขึ้นอย่างไร้สติ แม้กระทั่งการมานั่งเสียเวลาเฝ้าหล่อนอยู่แบบนี้
ห่วง... ใช่... ที่เขายอมสละเวลาอันมีค่ามาทำแบบนี้ก็เพราะเป็นห่วงหล่อน เขาไม่ต้องการที่จะทนอยู่บนความกระวนกระวายโดยมีวรันธาราเป็นฉนวนเหตุอีกแล้ว
แค่มีหล่อนอย
