เอาจริงๆ วรันธาราแปลกใจตั้งแต่เห็นสถานที่ที่ใช้ในการสัมภาษณ์ตั้งแต่อ่านไลน์ของวาเนสซ่าแล้ว แต่ตอนนั้นรีบร้อนทำให้ไม่ทันได้ถามไถ่อะไรออก แต่พอมาถึงห้างดับบลิวเวิร์ลเข้าจริงๆ ยิ่งรู้สึกถึงความวุ่นวายมากยิ่งขึ้น
สถานที่แบบนี้น่ะหรือที่จะใช้สัมภาษณ์นักธุรกิจอย่างโคเซ่ อัซลาน
“คุณวรันธาราใช่ไหมคะ”
เสียงผู้หญิงดังขึ้นด้านหลัง และวรันธาราก็หมุนตัวกลับไปมอง ผู้หญิงตัวสูงกว่า ผิวขาว ใบหน้าเต็มไปด้วยกระกะ อายุน่าจะสักสามสิบปลายๆ ยืนมองหล่อนอยู่
“ใช่ค่ะ เอ่อ คุณคงเป็นเจ้าหน้าที่ของ...” หล่อนยังพูดไม่ทันจบ ข้อมือก็ถูกกระชากแรงๆ
“นี่คุณจะทำอะไรคะ”
“ถามตามมาเถอะค่ะ เดี๋ยวก็จะรู้เอง”
วรันธาราถูกลากเข้าไปยังบริเวณที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย และขึ้นไปบนเวลาที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้
“ปล่อยนะคะ” หล่อนพยายามสะบัดมือจนหลุด “พวกคุณทำบ้าอะไรกันคะ ฉันจะมาสัมภาษณ์คุณโคเซ่ ไม่มีเวลามาเล่นพิเรนพิเรนทร์อะไรด้วยหร
