“คุณแม่ของคุณเหรอคะ” เมื่อร่างถูกวางลงบนเตียง วรันธาราก็อดที่จะถามในสิ่งที่คาใจไม่ได้
“อืมม์” เควินรับคำสั้นๆ ขณะยืนปลดกระดุมเสื้อสองเม็ดบนออก และกระแทกลมหายใจออกมาหงุดหงิด “ผมกับยายแม่มดไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่ แต่คุณไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ให้ใครมาทำร้ายคุณอีกเด็ดขาด”
“ฉันไม่ได้เป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ”
“แล้วคุณถามทำไม หรือว่ากลัว”
วรันธาราส่ายหน้าน้อยๆ “ฉันแค่... ไม่อยากเป็นต้นเหตุให้คุณกับแม่ต้องผิดใจกัน”
“ผมกับยายแม่มดไม่เคยถูกใจกันมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่...” เควินหยุดพูดเอาดื้อ “เลิกพูดถึงคนอื่นเถอะ”
“แต่ท่าทางของคุณแม่คุณ... ไม่ยินดีที่เห็นฉัน...”
“ผมไม่แคร์ เอาล่ะพักผ่อนได้แล้ว ผมจะอาบน้ำ” แล้วเสื้อเนื้อตัวก็หลุดออกจากร่างกำยำ พร้อมๆ กับแผงอกกว้างที่มีเส้นขนขึ้นรกเลื้อยกระแทกเข้ามาใส่ตา
วรันธาราแทบเก็บน้ำลายเอาไว้ไม่อยู่ เควินหุ่นดีมาก หล่อมาก และหุ่นแซ่บเหลือหลาย
“มองแบบน
