เควินหัวเราะชอบใจ “ผมชอบจัง เวลาที่เห็นคุณแดงไปทั้งตัว... โดยเฉพาะเวลาที่ผม...” เขาหยุดพูดเล็กน้อย หอบเบาๆ ครางหูของหล่อน “เคลื่อนไหวอยู่ในตัวของคุณ”
“เควิน...”
ชายหนุ่มย่อตัวลงช้อนร่างอรชรขึ้นมาแนบอก “คราวหน้าถ้าคุณหนีออกมานอนคนเดียวแบบนี้อีก ผมจะปล้ำคุณสามวันสามคืนไม่หยุด เอาให้ตายคาเตียงกันไปข้างเลย”
“คนลามก”
“กับคุณคนเดียว” เควินอมยิ้ม ก่อนจะพาร่างอรชรเดินผ่านปากประตูห้อง และตรงไปยังห้องนอนของตัวเองด้วยความรีบร้อน วรันธาราโอบรอบลำคอแกร่งเอาไว้ ซุกหน้ากับแผงอกกว้างด้วยความขัดเขิน
พอมาถึงห้องนอน ร่างของวรันธาราก็ถูกปล่อยให้ยืนกับพื้นห้อง ในขณะที่คนตัวโตถอยออกห่าง เพียงเพื่อจะฉีกทึ้งชุดลำลองออกจากตัว หญิงสาวแก้มแดงก่ำ เสหลบสายตาจากความงดงามสมชายชาตรีของเควินพัลวัน
“มองผมสิ... ผมชอบเวลาเห็นภาพตัวเองเต้นระริกอยู่ภายในดวงตาของคุณ วรันธารา” เขาในสภาพเปลือยเปล่าเดินเข้ามาหา ความเป็นชายชี
