“ฉันกับเจ้าแม็ตตกลงกันว่าจะไปเทกซัสน่ะ จะไปหานาย”
“ฉันไม่ว่างต้อนรับพวกนายสองคนหรอก เอาไว้สักเดือนหน้าค่อยมาก็แล้วกัน”
ธีโอทำหน้าเหวอเลยทีเดียวกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะปกติเควินจะยินดีเสมอถ้าพวกเขาจะขึ้นไปหาที่เทกซัส แถมบางทีก็โทรหาเว้าวอนให้พวกเขาขึ้นไปหาเสียเองอีกด้วย แต่วันนี้มาแปลก
“ปกตินายจะดีใจไม่ใช่หรือที่พวกฉันจะขึ้นไปหาน่ะ”
“ตอนนี้ฉันก็ดีใจ แต่ไม่ว่างน่ะ”
ธีโออึ้งพูดไม่ออก เควินจึงตัดบทแทน “เอาเป็นว่านายขึ้นไปหาเจ้าแม็ตที่ลุยเซียน่าแทนเถอะ ฉันไม่ว่างจริงๆ”
เมื่อเพื่อนรักยืนยันแบบนั้น ธีโอก็ไม่อยากจะขัดใจ แต่ก็อดเสียดายไม่ได้อยู่ดี
“ตามใจนาย งั้นฉันเปลี่ยนให้เจ้าแม็ตมันขึ้นมาหาฉันที่วอชิงตันแทนก็ได้”
วอชิงตัน... เควินชะงักไปกับคำว่า ‘วอชิงตัน’
‘ฉันจะไปวอชิงตันวันพรุ่งนี้’
ตอนนี้วรันธารากำลังอยู่ที่วอชิงตันเหมือนกันนี่ ความรู้สึกบางอย่างเต้นแรงอยู่ภายในอก เควินกำโทรศัพท์มือถ
