ดนุภัทรพาน้องสาวบุญธรรมกลับมายังบ้าน ส่วนเจ้าตัวที่บอกว่าจะเล่าให้ฟังเผลอหลับอยู่บนรถ
เขาวางร่างบอบบางวางลงนอนโซฟา รู้ดีว่ามธุรสเพียงแค่พักสายตาชั่วครู่เท่านั้น มือหนาลูบไล้ตรงเรือนผมนุ่มสลวยสวยงามเบาๆ เขาห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ให้ชอบเธอไม่ได้ ก่อนมีเสียงโทรศัพท์ของเจ้าตัวดังสั่น
“ได้เรื่องมาว่าเป็นยังไงบ้าง”
ชายหนุ่มเดินเลี่ยงขอตัวออกมาคุยโทรศัพท์กับสายสืบลับด้านนอก
(เป็นอย่างที่คุณดนุภัทรคาดคิดเอาไว้จริงๆ ด้วยครับ ผู้ชายที่ชื่อบูรพา ไม่ใช่ผู้ชายสุภาพบุรุษแสนดีอย่างที่เขาแกล้งทำตัวตบตาทุกคน โดยเฉพาะคุณมธุรส น้องสาวของคุณภัทรนะครับ)
“ส่งข้อมูลประวัติที่แท้จริงของมันส่งมาทางเมล์ฉันเดี๋ยวนี้ ว่ามันเลวหรือสันดานชั่วช้าแค่ไหน”
(ครับคุณดนุภัทร)
สายตาคมกล้าเบิกตากว้างตกใจกับความจริงที่รับรู้ บูรพานิสัยเลวมากกว่าที่เขาคิด นึกว่าจะเป็นแค่ผู้ชายไม่รู้จักพอ ติดผู้หญิง แต่นี่มันกลายเป็นเจ้าข
