“คุณรส!”
ไม่ทันที่เจ้าของชื่อเรียกจะเปิดประตูห้องน้ำผู้ชาย สาวใช้หน้าสวยรีบออกมาจากห้องน้ำผู้หญิงตรงข้างกันด้วยสีหน้าดูอิดโรย แต่ทำเป็นยิ้มแย้มแจ่มใสราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“หมวยใช่ไหม เห็นป้าของเธอเรียกหาอยู่ที่ห้องครัว ทว่าแต่เธอเห็นคุณบูมอยู่แถวนี้บ้างไหม”
มธุรสหันมาสนใจเด็กสาวขาวหมวยใสซื่อตรงหน้าพลางเห็นร่องรอยที่ลำคอขาวผ่องเหมือนว่าเธอโดนอะไรกัดมา
“ใช่ค่ะ หมวยไม่เห็นนายน้อยเลยนะคะ หมวยเพิ่งเข้าห้องน้ำมาเมื่อกี้นี้ ถ้าอย่างนั้นหมวยขอตัวก่อน” สาวใช้หน้าสวยแอบเบะปากแก่ผู้หญิงคนใหม่ของนายน้อยด้วยความหมั่นไส้
มธุรสแอบสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีใครย่องเข้ามาสูดดมกลิ่นหอมสะอาดจากเรือนผมนุ่มสลวยของเธอทางด้านหลัง
“คุณบูรพา”
หญิงสาวรีบเขยิบถอยห่างจากเขา เธอแอบหัวใจพองโตที่คนรักเก่ายังคงโหยหาและคิดถึงเหมือนอย่างที่เธอรู้สึก
“นี่คุณรสไม่ไว้วางใจผมเหรอครับ ถึงต้องแอบมาตามผมมาถึงที่นี่ได้”
