หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...
"ไม่พบข้อมูลอะไรเลยครับ..." สิ้นเสียงรายงานของมือขวาคนสนิท
พึบ ร่างหนาของมาเฟียหนุ่มก็ล้มตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของตัวเองด้วยความรู้สึกหมดแรงโดยที่มือของเขานั้นเต็มไปด้วยผ้าพันแผลจากแรงระบายอารมณ์ที่เขามักจะคอยทำร้ายตัวเองด้วยการชกต่อยกำแพงอยู่บ่อยครั้ง
"แล้วเมื่อไหร่ เมื่อไหร่จะหาเจอ..." เอเดนเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกเหม่อลอยเสียงล้าไปกับคำตอบเดิมๆจากเมธาที่ไม่พบอะไรเกี่ยวกับวิเวียนสักที
"ผมพยายามอย่างเต็มที่แล้วครับ"
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อก็นิ่งไม่ตอบเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อลอยไปด้วยแววตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดด้านใน
"ผมจะพยายามตามหาให้เต็มที่กว่านี้ครับ" มือขวาวัยยี่สิบปลายมองหน้าบอกเจ้านายตัวเองอย่างอดที่จะรู้สึกสงสารไม่ได้ เพราะตั้งแต่ที่วิเวียนหายไปเอเดนก็เสียศูนย์อย่างหนักตามหาอย่างบ้าคลั่งพอไม่เจอก็เอาแต่ทำร้ายตัวเองจากความโกรธรู้สึกผิดที่มีบางทีก็เหม่อลอยแววตาเ
