หลายปีต่อมา
ชีวิตคนเรามันต้องก้าวไปข้างหน้า ไม่ใช่ย่ำอยู่กับที่ เรื่องที่ผ่านมาก็คืออดีต ซึ่งเป็นสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ ต่อให้จะบอกว่าเสียใจกับมันแค่ไหน แต่สุดท้ายมันก็ทิ้งไว้เพียงเรื่องราวให้เราได้จดจำ และก็อยู่ที่เรา ว่าจะเลือกเอามันมาเป็นบทเรียนให้กับชีวิต หรือจะจมอยู่กับมันจนทำให้ชีวิตและคนรอบตัวไม่มีความสุข
และใช่ สำหรับฉัน ฉันเลือกเอามันมาเป็นบทเรียนแล้วปรับปรุงแก้ไขมันให้ดีกว่าเดิม และทำให้มีความสุขกว่าที่เคยเป็น เพื่อตัวฉันเอง และคนที่ฉันรักมีความสุขไปพร้อม ๆ กัน
“เทียน วันนี้พี่พาลูกไปนอนกับพ่อกับแม่นะ” เสียงคุณนาวินตะโกนดังเข้ามาในครัวที่ตอนนี้ฉันกำลังทำอาหารอยู่ ฉันจึงวางมือก่อนจะเดินออกไปหาเขา
“ไปรบกวนคุณพ่อคุณแม่อีกแล้วนะคะ” ฉันว่าออกไปด้วยความเกรงใจ เพราะไม่อยากรบกวนท่าน
“รบกวนอะไรกัน เทียนก็รู้ว่าพ่อเห่อหลานแค่ไหน” คุณนาวินพูดขึ้น ซึ่งมันก็คือเรื่องจริง ครอบครัวเขาไม่มีผู้
