นาวิน
ผมเอนตัวพิงหัวเตียงก่อนจะหยิบหนังสือที่โต๊ะหัวเตียงขึ้นมาดู มันเป็นหนังสือของเทียนษาที่แม่บ้านเอามาจัดไว้ให้ หลังจากขนของของเธอกลับมาที่บ้านอีกครั้ง
ผมลืมบอกไปสินะ ว่าหลังจากวันนั้นที่ผมคุยกับเธอเรื่องที่จะเริ่มต้นใหม่กับเธอนั้น เธอก็ไม่ได้ดูอ่อนข้อให้ผมเท่าไหร่หรอก แต่เพราะผมขู่ไว้ถ้าไม่ยอมกลับมาอยู่ที่บ้านกับผมอีก ผมจะไม่ให้เธอไปทำงานแล้วก็ไม่ให้ออกไปไหนด้วย
แต่ถ้าเธอมาอยู่ เธอก็ยังทำอะไรได้ตามที่เธอต้องการเหมือนเดิม ผมให้อิสระต่อเธอ นั่นเลยทำให้เธอไม่มีทางเลือกจำต้องยอมกลับมาอยู่กับผมที่บ้านอีกครั้ง
ไม่นานเทียนษาก็เดินออกจากห้องแต่งตัวหลังจากอาบน้ำเสร็จ ผมเงยไปมองเธอนิดหน่อย แต่เธอก็ไม่ได้มองผม ก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนอนที่ของตัวเอง
ก็บอกแล้วว่าเธอไม่ได้อ่อนลงให้ผมเท่าไหร่ แล้วดูท่าแล้วเธอจะแข็งให้ผมกว่าเมื่อก่อนอีกด้วย
“นอนแล้วหรอ” ผมถามเธอออกไป จะให้ไม่พูดคุยกันเลยก็รู้สึกยั
