“ไคลน์...อย่าค่ะ!” อิสลินเป็นฝ่ายทักท้วงเมื่อรู้สึกว่ายินยอมเขาง่ายเกินไป ร่างอรชรผละออกห่างและมองเขาด้วยแววตาขุ่นข้น
“ไคลน์...การที่ฉันไม่ขัดใจคุณไม่ได้หมายความว่าคุณอยากจจะทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้นะคะ ที่ฉันยอมคุณเพราะฉันทำเพื่อลูกเท่านั้น”
“ถ้าคิดว่าทำเพื่ออีวี่ คุณไม่หนีแกมาแบบนี้หรอก อีฟ”
“นั่นเพราะฉันถูกบังคับ! คุณเป็นคนล้อมกรอบฉันนะคะไคลน์ คุณไม่มีวันรู้หรอกค่ะว่ารักลูกน่ะเป็นอย่างไรในเมื่อคุณไม่มีหัวใจที่จะรักใครอีกแล้ว!”
“อีฟ...” ชายหนุ่มยื่นมือออกไปเพื่อได้สัมผัสเธออีกครั้งทว่าร่างเล็กกลับเปิดประตูรถและมุ่งหน้ากลับโดยไม่ยอมเหลียวหลังมองเขาอีก
เซอร์เรนัล์ฟกำพวงมาลัยและถอนหายใจเดียวดาย เมื่อก่อนเขาเป็นฝ่ายทำร้ายหญิงสาวทว่าเมื่อสำนึกได้กลับยังไม่เปิดปากขอโทษเพราะส่วนลึกเกรงว่าอิสลินจะยังโกรธจนไม่คิดอภัยให้เขาง่าย ๆ
“ใช่...ที่รัก ผมไม่มีหัวใจจะรักใครอีก ในเมื่อชีวิตนี้ทั้งชีวิตผม
