อีวี่ผงกศีรษะขึ้นและชี้ไปยังลำแสงเล็ก ๆ ที่พุ่งผ่านระยับของหมู่ดาวราวอัญมณีบนผืนกำมะหยี่สีนิลและเพียงชั่วพริบตามันก็จางหายไป ทว่าเซอร์เรนัล์ฟต้องประหลาดใจเมื่อเหลียวกลับมาเห็นแม่หนูน้อยนั่งตัวตรงประสานมือไว้ที่อกและหลับตา
อีวี่ช่างบริสุทธิ์และงดงามกว่าสิ่งใด หนูน้อยสวยสดใสเหมือนแม่ แม้เค้าหน้าจะถอดแบบมาจากเขาเกือบทั้งหมด ทว่าจมูกเล็กและริมฝีปากจิ้มลิ้มนั่นคือประจักษ์แห่งความรักอันเป็นเงาสะท้อนภาพของอิสลิน
“อีวี่...ลูกกำลังทำอะไรหรือจ๊ะ?” เซอร์เรนัล์ฟกระซิบถามเมื่อเปลือกตาบอบบางค่อย ๆ เปิดขึ้น
“อีวี่กำลังอธิษฐานค่ะ” ตอบพลางคลายมือเล็กก่อนเกี่ยวกระหวัดแขนรอบคอชายหนุ่ม
“ใครสอนลูก?”
“มามี้ค่ะ...มามี้บอกว่าถ้าเห็นดาวตกให้รีบอธิษฐาน”
“ลูกอธิษฐานว่าอะไรจ๊ะ”
อีวี่แหงนมองท้องฟ้าอีกหน ประกายสีฟ้าใสในดวงตากลมโตเปี่ยมด้วยความหวัง “อีวี่...อธิษฐานให้มามี้กลับมาหาอีวี่ อยากให้มามี้กอดอีวี่ ร้องเพ
