“มามี้ไปไหนคะ ป้าลิลลี่?” อีวี่เดินเข้าไปเกาะชายกระโปรงของแม่บ้านที่ยืนตาแดงก่ำ ทุกคนเงียบกันหมดและนั่นทำให้เซอร์เรนัล์ฟปรี่เข้าไปดูด้านใน เมื่อบานประตูทุกห้องถูกเปิดอ้าเขากลับพบว่าไม่มีแม้เงาของคนที่อยากพบ ร่างสูงใหญ่วิ่งกลับออกมาก่อนที่บอดี้การ์ดอีกคนจะวิ่งหน้าตาตื่นและกุมของอย่างหนึ่งออกมาจากทางด้านหลัง
“นี่เกิดอะไรขึ้น! คุณอิสลินอยู่ที่ไหน!” เสียงเข้มเครียดของเซอร์เรนัล์ฟทำให้อีวี่รู้สึกตกใจจนต้องกุมชายกระโปรงของแม่บ้านไว้แน่น
“ขอโทษด้วยครับคุณเซอร์เรนัล์ฟ” บอดี้การ์ดซึ่งมาทีหลังก้าวออกมายืนตรงหน้าชายหนุ่ม
“พวกผมมาคอยดูแลที่นี่ตามคำสั่งของคุณแล้วครับ แต่เมื่อตอนสายผมเห็นว่าข้างในเงียบผิดปกติก็เลยลองเคาะระตูเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ ผมจำเป็นต้องเปิดประตูห้องเข้าไปดูแต่ไม่พบใคร เอ้อ...เราคิดว่าเธออาจปีนออกไปทางหน้าต่างด้านหลัง พวกผมตามหาจนทั่วแล้วผมก็เจอสิ่งนี้อยู่ที่ริมน้ำหลังบ้านครับ
