เซอร์เรนัล์ฟกดริมฝีปากลงซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่นราวกับไม่ได้ยินเสียงทัดทานใด ๆ จากร่างงามที่สั่นสะท้านด้วยความซ่านสยิว อิสลินอยากทักท้วงเขาเรื่องอีวี่อีกสักครั้งทว่าพายุปรารถนาที่ซัดโถมจากร่างสูงใหญ่ทำให้หญิงสาวกลืนเก็บก้อนคำพูดกลับเข้าไปในกายที่กำลังอ่อนยวบ เธอพิศมองร่างของชายหนุ่มยามนี้เหมือนนักมวยเตรียมขึ้นชกบนสังเวียน กล้ามเนื้อบนอกกว้างและหน้าท้องเป็นลอนตึงแน่นตอดเป็นจังหวะเขม็งเกร็งเคร่งเครียด ผิวฉ่ำไปด้วยละอองน้ำของเรือนร่างงามอ่อนนุ่มบดเบียดกับร่างหนากระทั่งความชื้นระเหิดหายจนเหือดแห้ง
“ไคลน์คะ...อ๊ะ” ร่างอรชรอดใจไม่ไหวที่จะร่ำร้องออกมาเมื่อคลื่นเสน่หาสาดซัดบนกายสาวระลอกแล้วระลอกเล่า เธอมีความสุขกับการคอยรอได้พบหน้าแม่หนูน้อยหากแต่เซอร์เรนัล์ฟก็ทำให้การรอคอยน่าตื่นเต้นอย่างประหลาด
ทำไมเขาไม่รุนแรงกับเธออีก ทำไมเขาไม่พูดเสียดสีให้เจ็บช้ำอย่างวันก่อน ๆ อิสลินรู้เพียงเธอซาบซ่านในกาย
