“อีฟ...โอ...พระเจ้า ทำไมคุณหวานอย่างนี้”
ใบหน้าทรงเสน่ห์ยังฟอนเฟ้นบนสองเต้าอวบกลมกลึงทางซ้ายทีขวาทีขณะร่างสูงใหญ่อยู่หว่างกลางเรียวขางามที่กดเข้าหาสะโพกหนาแนบแน่น อิสลินลืมตาอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มขยับยกตัวเองขึ้นแต่ยังค้ำแขนบนขอบอ่างโดยปล่อยให้ร่างทั้งร่างทาบทับหญิงสาวไว้เช่นนั้น แต่แล้วร่างอรชรก็นึกขึ้นได้ว่าเพิ่งทำเขาเจ็บและเห็นบาดแผลที่ยังไม่สมานกันดีบนต้นแขนแน่นด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด เธอสบนัยน์ตาสีฟ้าใต้ปื้นคิ้วหนาชั่วครู่และดูเหมือนเขาจะเห็นความหวาดหวั่นที่แอบซ่อน
“อีฟ...คุณเป็นอะไร?”
“ฉันกลัวค่ะ ไคลน์”
“คุณกลัวอะไรหรือ ที่รัก”
ที่รัก...อย่างนั้นหรือ เธอไม่ได้ยินเขาพูดคำรื่นหูเช่นนี้มานานเท่าใดแล้ว อิสลินนึกแปลกใจทว่าก็เล็กน้อยเกินกว่าจะเทียบได้กับความปวดเจ็บในส่วนลึกยามเมื่อเขาหยิบยื่นความเกลียดชังมาให้เธอ
“ฉันกลัวเจ็บค่ะ”
แววตาของเซอร์เรนัล์ฟเปลี่ยนไปแทบจะในทันที เธอคงขยาดกับพ
