กว่าชาติจะยอมปล่อยมะปรางให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มก็ทั้งตักตวงและมอบความสุขให้มะปราง จนหญิงสาวแข่งขาอ่อนแรงจนยืนแทบไม่ไหว แม้แต่การเดินไปอาบน้ำยังต้องให้ชาติอุ้มเข้าไป
“ไม่ต้องมานั่งขำเลย เพราะพี่นั่นแหละ” แว้ดใส่คนที่นั่งอมยิ้มอยู่ข้างกัน หลังจากอุ้มมะปรางออกมานั่งที่โซฟา ใบหน้างามงอง้ำแสนงอนให้กับความเอาแต่ใจของชาติที่ผ่านมา
“หนูเป็นอะไร” ยังทำไขสือถามออกไปหน้าตาย ลูบศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดู เกลี่ยผมมาทัดหูให้หญิงสาว
“ก็พี่ทำหนูขาสั่นอะ ขาหนูมันไม่มีแรงแล้ว” คนไร้เดียงสาหันมาต่อว่า ชาติก็ยิ่งเอ็นดูจนต้องหอมแก้มนิ่มนั้นไปอีกหนึ่งฟอดใหญ่
“ก็หนูน่ารัก น่ารังแกไงครับ เด็กดี” ใช้นิ้วเขี่ยจมูกรั้นเชิดเล่นอย่างอารมณ์ดี มะปรางจึงจับมือของชาติไว้ และล้มตัวลงนอนบนตัก
การกระทำของหญิงสาวทำให้ชาติตัวแข็งทื่อไปพักใหญ่ อีกทั้งหัวใจยังเต้นแรงโครมครามเสียด้วยซ้ำ ไม่ชินเลยกับการมานั่งเป็นหมอนให้อีกคนหนุนตั
