วันนี้รสรินมาที่ไร่ชาภูตะวัน พอมาถึงก็ทักทายหวันยิหวาที่ยืนอยู่ และถามถึงพ่อเลี้ยงภูดิศ
“วันนี้พี่ภูอยู่ที่ไร่ค่ะ เดี๋ยวเที่ยงนี้ยิหวาจะเอาอาหารกลางวันไปให้” ยิหวารีบบอกด้วยไมตรี ซึ่งคนฟังที่กำลังนึกแผนการอะไรบางอย่างออกจึงรีบบอกกับคนตรงหน้าพอดี
“ยิหวาสัญญากับโรสแล้วนะคะว่าจะพาไปเที่ยวน้ำตก”
“เออ!.. วันนี้ยิหวาไม่น่าจะว่างแล้วละค่ะ เป็นวันหลังได้มั้ยคะ”
“ว้า แย่จังอุตส่าห์ตั้งใจมาเลยนะคะเนี่ย”
“ต้องขอโทษคุณโรสด้วยนะคะ”
“งั้นโรสขอตามไปเที่ยวในไร่ก่อนได้มั้ยคะ”
“ก็ได้คะ”
“ถ้าคุณยิหวาไปส่งข้าวเที่ยงให้ภู..โรสขอตามไปด้วยนะคะ” เพื่อทำแผนการให้สำเร็จจงได้รสรินจึงพยายามเกลี่ยกล่อมหวันยิหวา
รสรินสบโอกาสตอนที่หวันยิหวาเข้าไปเตรียมปิ่นโต ในห้องครัว จึงรีบโทรบอกคนงานที่ไร่สุริยะ
“ไร่สุริยะ ผมนายเชษฐ์รับสายครับ”
“นี่ฉันเอง แกรีบไปทำตามแผนได้แล้ว”
รสรินสั่งคนของตัวเอง เชษฐ์เป็นลูกน้องของพ
