Chapter 36
“หมีเปล่านะคะ หมีพูดเรื่องจริงล้วน ๆ” เธอทำเสียงอ่อย พูดเรื่องจริงหาว่าเธอโกหกอีก
“เอาล่ะ ผมรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว”
“คุณกูรจะปล่อยหมีไปใช่ไหมคะ”
“ไม่”
“อ้าว”
“คุณได้ผมแล้วก็ต้องรับผิดชอบผมด้วย” เขาคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ มารดาเลี้ยงอยากหาผู้หญิงให้เขานักใช่ไหม เขาจะทำให้อีกฝ่ายผิดหวังถึงขีดสุด
โฉมวิไลมั่นใจในตัวเองว่า เขาไม่ยอมมีใครเพราะยังตัดใจจากหล่อนไม่ได้ แล้วไอ้ผู้หญิงที่หมั่นหามาประเคนให้เขา ก็เพราะต้องการให้เขาพูดออกมาว่าไม่ต้องการ เขาต้องการเพียงหล่อนคนเดียว
ทำไมเขาจะไม่รู้ ผู้หญิงหิวเงินเช่นเธอไม่เคยรักใครจริงหรอก
“รับผิดชอบ รับผิดชอบยังไงคะ” เธอเอ่ยถามเขาหน้าตาเหลอหลา
“มาเป็นผู้หญิงของผม”
“ทำไมต้องเป็นผู้หญิงของคุณกูรด้วยคะ”
“หรือจะเลือกหายไปจากที่นี่”
“ไม่นะคะ เป็นก็เป็นค่ะ” เธอรีบรับปาก ภาระครอบครัวค้ำคอ ไม่สิ ต้องบอกว่าคนที่รักรออยู่ เธอจะทิ้งพวกเขาหรือ
