ตอนที่ 9 กฎของเรา
มิรินนอนโรงพยาบาลเกือบหนึ่งอาทิตย์หมอก็ให้กลับบ้านเพราะหายดีแล้ว ใต้หล้ายังคงมานอนเฝ้าเธอทุกคืน ส่วนตอนกลางวันเขาก็ไปเรียนปกติ เธอเลิกมองเขาว่าร้ายแล้วเพราะเขาเองก็ทำดีกับเธอ เขาถือเป็นผู้มีประคุณกับเธอมาก ๆ เป็นคนที่เธอควรจะทำดีตอบแทนเขามากที่สุดในตอนนี้
“รินขอเบอร์โทรหรือไลน์พี่ได้ไหม เผื่อว่าเลิกเรียนแล้วจะได้รู้ว่าควรกลับห้องตอนไหน” เธอเอ่ยปากถามเขาตอนที่อาบน้ำและแต่งตัวเสร็จ เตรียมตัวไปเรียนวันแรกหลังจากที่หยุดไปนาน โชคดีที่หาทางติดต่อเพื่อนได้แล้วให้เพื่อนช่วยตามงานและคุยกับอาจารย์ให้เธอถึงไม่มีปัญหาอะไร
เขาไม่พูดอะไรรับเครื่องมือสื่อสารจากเธอไปเพิ่มข้อมูลติดต่อของตัวเองก่อนจะเดินหนีเข้าห้องไป เธอคิดว่าเขาเองก็คงมีเรียนเช้าเหมือนกับเธอ หลังจากแต่งตัวเสร็จเขาก็ออกมาด้วยชุดนักศึกษาที่ดูไม่ค่อยเป็นระเบียบนัก เพราะมีแค่เสื้อนักศึกษากับกางเกงยีนขายาวตามแบบฉบับของเด็ก
