ตอนที่ 31 ไม่เคยหลอกให้รัก
หญิงสาวสะอื้นไห้จนตัวโยน เป็นความรู้สึกที่เก็บกดมาตั้งแต่ตอนที่เธอถูกต้าบังคับให้เข้าไปสนาม ตอนที่เธอถูกเมินจากใต้หล้า ตอนที่เธอกลัวว่าเขาจะแพ้และตอนที่เขาโมโหร้ยใส่เธอ
“เป็นอะไร” เขาถามเสียงเบาเหมือนพยายามไม่ให้เสียงที่ดังออกมานั้นมันทำให้อีกฝ่ายร้องไห้มากกว่าเดิม
“เปล่าค่ะ” เธอตอบเขาด้วยเสียงอันสั่นเทา แม้จะร้องไห้จนแทบหายใจไม่ออกแต่เธอจะบอกเขาไปก็คงโดนเขาด่าอยู่ดี สู้เธอเก็บไว้คนเดียวคงดีเสียกว่า
ถ้ารู้ว่าวันนี้มันจะเกิดเรื่แงวุ่นวายขนาดนี้เธอคงไม่ไปกับเขาตั้งแต่แรกแล้ว
“เธอไม่พอใจฉันตรงไหนก็พูดมา”
“…”
“พูด”
มิรินปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มอย่างลวก ๆ ก่อนจะหันไปมองเขาทั้งน้ำตา แค่อยากรู้ว่าตอนนี้เขามองเธอแบบไหน แบบเดียวกับที่เขาเพิ่งโมโหใส่เธอไปหรือเปล่า
“ทำไมพี่ถึงชอบด่าว่ารินโง่ คนอ่อนแอคือคนโง่ใช่ไหม” เธอถามเขาเสียงสั่น “รินก็แค่กลัว กลัวว่าเขาจะฆ่
