ความลับที่แม่ไม่ควรรู้
1470 คำ
@Storm Pub
ในช่วงเช้าบนเตียงกว้างชั้น 3 ของผับมีร่างหนานอนหลับสบายอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เพลิง ชายหนุ่มผู้หล่อเหล่า นักศึกษาคณะวิศวะเครื่องกลปี 4 ที่มีอายุเพียง 22 ปีแต่ประสบความสำเร็จในด้านหน้าที่การงานเป็นอย่างมาก พายุ ผู้เป็นพ่อปล่อยให้ลูกออกมาโบยบินบริหารผับหรูด้วยตัวเองตั้งที่ลูกยังเรียนอยู่ในชั้นมัธยมปลายอีกทั้งยังเรียนหนังสือเก่งจนได้เกียรตินิยม
เพลิงคลุกคลี่อยู่ในผับนี้ตั้งแต่เด็กเห็นการทำงานของพ่อมาโดยตลอดมันไม่ยากหากเขาจะมารับหน้าที่สานต่อที่นี่ให้เจริญรุ่งเรื่องตามแบบฉบับของเด็กยุคใหม่อย่างพวกเขา สองพี่น้องเติบโตขึ้นอย่างก้าวกระโดดขยายสาขาราวกับดอกเห็ดและทุกที่ก็สร้างรายได้มหาศาลให้กับสองหนุ่ม
แต่ภายใต้ความหล่อกระชากใจสาวนั้นยังมีความนิ่ง เงียบ ไม่พูดกับคนแปลกหน้า ไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหนนอกจากแม่และน้องสาวและพี่ๆน้องๆของเขาแต่ก็ยังมีเหล่าสาวๆทั้งในมหาลัยและนอกมหาลัยอีกมากมายที่สนใจในตัวเขาและอยากได้เขามาครอบครอง
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
แกร๊ก…~
เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นแต่คนที่เพิ่งนอนไปไม่กี่ช่วงโมงกลับไม่ได้ยินเสียงเคาะประตู
“ เพลิง เพลิง ”
สายฟ้าแฝดน้องเดินเข้ามาเรียกพี่ชายเพราะมันใกล้ถึงเวลานัดของทั้งสองแล้ว
พรึบ!
“ อือ…~ เรียกทำไมแต่เช้าวะกูเพิ่งนอน ”
เขาตอบเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอก่อนจะพลิกตัวหันไปอีกทางเพื่อหนีการรบกวนของน้องชายที่เป็นทั้งพี่น้องและเพื่อนสนิท กว่าจะเคลียร์งานเสร็จก็เกือบเช้าเข้าไปแล้ว
“ มึงลืมเหรอวะวันนี้เรามีนัดพี่โฉ 10 โมง ”
พรึบ!
“ เออวะ..นี่กี่โมงแล้ววะ…? ”
“ 9 โมง ”
เพลิงรีบดีดตัวออกจากที่นอนและเอ่ยถามน้องด้วยความตกใจเขาลืมไปแล้วจริงๆกับนัดวันนี้
“ เดี๋ยวกูไปอาบน้ำก่อน ”
“ นอนไม่ใส่เสื้ออีกระวังแม่มาจะโดนด่าหูชาอีกมึงนะ ”
สายฟ้าเมื่อเห็นร่างหนาของพี่ชายออกจากผ้าห่มก็เอ่ยทักขึ้นทันทีปัญหาเรื่องนอนไม่ใส่เสื้อของพวกเขาทำให้แม่รินต้องเอ่ยปากบ่นลูกตลอด
“ อึดอัดจะตายห่า นอนไม่ใส่เสื้อสบายหรือมึงว่าไม่จริง ”
“ จริง แต่กูขี้เกียจฟังแม่บ่นเดี๋ยวไปเล่าให้แม่ๆฟังก็พากันมาบ่น ”
สายฟ้าเอ่ยบอกแม่รินมักไปบ่นให้กลุ่มแม่ๆฟังและทุกคนก็จะพากันบ่นหนุ่มๆที่นอนไม่ใส่เสื้อแม่ๆแค่เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของลูกก็เท่านั้นทุกคนทำงานหนักเมื่อพ่อๆสมัยหนุ่มๆไม่มีผิดการนอนลูกก็ควรได้นอนอุ่นๆจะได้หลับสบาย
ร่างหนาที่มีมัดกล้ามแน่นๆยืนอยู่ภายใต้ฝักบัวขนาดใหญ่ในห้องน้ำก่อนจะกดครีมอาบน้ำลูบไล้ตามผิวกายขาวๆไม่นานการอาบน้ำของเขาก็จบลง
เพลิงหยิบผ้าขนหนูผืนขนาดพอดีมาพันรอบเอวสอบเดินออกจากห้องน้ำเพื่อมาแต่งตัวก็ยังเห็นน้องชายนั่งไขว่ห้างอยู่ที่เดิม
“ ต้องเฝ้า..? ”
“ กูไม่ได้เฝ้าแม่โทรมา ”
“ แล้ว ”
“ แม่บอกให้มึงไปรับทับทิมที่ มอ ”
“ ไปทำไมที่ มอ วะ..? ”
“ น่าจะไปเล่นกับสามแฝดเห็นว่าเฮียฟากับพราวเข้าโรงงาน ”
ทั้งสองชอบใช้คำเรียกแทนว่าโรว่าเฮียตามพราวฟ้าและพี่น้องคนอื่นๆ
“ กี่โมง..? ”
“ บ่าย ”
“ อือ…ไปทำธุระให้เสร็จก่อน ”
หลังจากที่ซันแต่งงานกับขนมไปหน้าที่ดูแลทับทิมตามรับตามส่งก็เป็นหน้าที่ของเพลิงเพราะรินลดาผู้เป็นแม่เป็นห่วงทับทิมลูกสาวของเพื่อนสนิทที่เธอเองก็รักเหมือนลูกอีกคน
“ มึงไม่ใส่เสื้อเชิ้ตไปวะจะได้ง่ายไม่ต้องถอดเสื้อ ”
“ กูใส่เสื้อเชิ้ตมาทั้งอาทิตย์แล้วใส่เสื้อยืดสบายๆบ้างไอ้สัส ! ”
มือหนาหยิบเสื้อยืดแบรนด์ดังสีขาวสะอาดตาออกมาจากตู้เสื้อผ้าและสวมใส่มันลุคของเขาดูเปลี่ยนไปทันทีเมื่อใส่เสื้อยืด
“ เดี๋ยวกูเอารถไปเองเสร็จแล้วจะเลยไปรับยัยตัวแสบเลย แต่มึงแน่ใจนะว่าแม่จะไม่มาตอนเราไม่อยู่ ”
“ วันนี้วันศุกร์มีซีรี่ย์แม่ไม่มาหรอก ”
แม่รินกับกลุ่มแม่ๆแม้จะผ่านไปกี่ปีกี่ปีก็ยังชอบดูซีรี่ย์อยู่เหมือนเดิมเรื่องไหนมาใหม่กลุ่มแม่ๆไม่เคยพลาดเลยสักเรื่อง
“ งั้น ไปเถอะ ”
สองพี่น้องเดินลงมาจากชั้น 3 เพื่อไปขึ้นรถหรูที่จอดอยู่ด้านข้างผับ เมื่อเท้าก้าวออกจากผับรถตู้ที่แสนจะคุ้นเคยก็ขับเข้ามาจอด
“ ไหนมึงบอกแม่มีดูซีรี่ย์วะ ! ”
“ มาได้ไงวะ ”
สองพี่น้องเอ่ยพึมพำออกมาเมื่อเห็นพ่อและแม่เดินลงมาจากรถ
“ คิดถึงจังเลยครับคุณริน ”
แขนแกร่งอ้าออกกว้างสาวเท้าเดินเข้าไปหาแม่หวังกอดให้หายคิดถึงแต่ทว่า
“ หยุด! ”
เสียงทรงพลังของผู้เป็นพ่อก็ดังขึ้นจนลูกชายต้องหยุดฝีเท้าของตัวเองลง
“ ห้ามกอดเมียพ่อ โตแล้วอยากมีคนกอดก็ไปหาเมียเอาเอง ”
“ พ่อแก่แล้วจะหวงอะไรนักหนา ”
“ ลองดูไหมละว่าแก่หรือไม่แก่ ”
“ ได้สิครับ วันไหนนัดมาเลยอย่าเป็นลมไปก่อนก็พอ ”
“ แกดูถูกพ่อเหรอวะ ! ”
“ 555 ไม่ได้ดูถูกครับแค่เป็นห่วง ”
พ่อพายุความห่วงเมียไม่ได้ลดน้อยลงไปเลยยิ่งแก่ก็เหมือนจะยิ่งหนักแม้แต่กับลูกชายก็กอดแม่ไม่ได้ทั้งสองต้องใช้เวลาที่พ่อเผลอหรือพ่อไม่อยู่ออดอ้อนแม่ตามประสาแม่ลูก
“ พอแล้วค่ะ ทำไมชอบชวนลูกใช้กำลังค่ะ แค่ทำงานก็เหนื่อยแล้ว ”
ใช้กำลังที่แม่รินบอกคือการต่อสู้ออกกำลังตามประสาของกลุ่มพ่อๆผู้ชายทุกคนในบ้านจะเก่งกาจและถนัดเรื่องการต่อสู้เป็นอย่างมาก
“ พ่อกับแม่จะไปไหนเหรอครับแล้ววันนี้วันศุกร์คุณรินไม่ดูซีรี่ย์เหรอครับ ”
สายฟ้าเอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะแม่เพิ่งคุยโทรศัพท์กับเขาเมื่อกี้บอกอยู่บ้านจะดูซีรี่ย์ไหง่มาที่นี่ได้ละ
“ พ่อสิจะมาเอาเหล้าบอกคืนนี้นัดกับพ่อๆเอาไว้ แม่ก็เลยติดรถมาด้วย เพลิงอย่าลืมไปรับหนูทับทิมด้วยนะลูก ” ที่มาเพราะจะมาย้ำลูกชายให้ไปรับทับทิม
“ ครับ ผมไม่ลืมลูกสาวสุดที่รักของแม่หรอก ”
“ แล้วนี่จะไปไหนกัน ”
รินลดาเอ่ยถามลูกชายก่อนจะกวาดสายตามองลูกทั้งสองที่แต่งตัวราวกับจะไปไหนสักที่ สองพี่น้องมองหน้ากันทันทีและส่งสัญญาณให้กันทางสายตาแต่ทุกๆการกระทำตกอยู่ในสายตาผู้เป็นพ่อทั้งหมด
“ ไปกินข้าวครับและจะไปซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย ”
สายฟ้าเอ่ยตอบพายุก็เอาแต่ยืนมองลูกชายนิ่งเขาอ่านสายตาลูกออกว่าลูกกำลังโกหกผู้เป็นแม่อยู่และรู้ดีว่าลูกไม่ได้จะไปทำอะไรไม่ดีแน่แค่สิ่งที่จะทำคือสิ่งที่แม่ไม่ควรรู้ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากใส่ลูกชาย
“ งั้นไปเถอะจ๊ะ พี่ก็ไปเอาสิค่ะจะเอาอะไรลูกหิว ”
ฟอด!!
รินลดาดึงพายุให้เดินเข้าไปในผับในขณะที่เดินผ่านเพลิงเขาใช้ความเร็วทั้งหมดที่มีก้มลงไปหอมแก้มผู้เป็นแม่ด้วยความตั้งใจ เขาตั้งใจจะแกล้งพ่อที่หวงแม่จนพวกเขาเข้าใกล้แม่แทบไม่ได้
ขวับ!
“ ชื่นใจจังแก้มเมียพ่อเนี่ย 5555 ”
“ เฮ้ย! อยากโดนเหรอวะ ” พ่อพายุหันขวับไปว่าลูกชายคนเป็นลูกไม่วายเอ่ยขึ้นด้วยความภูมิใจแล้วเดินมือล้วงกระเป๋าตรงไปยังรถหรูที่จอดอยู่ด้วยรอยยิ้ม
“ พี่พายุนั่นลูกนะคะจะอะไรนักหนา ”
“ ลูกก็ไม่ได้ลูกเป็นผู้ชายเมียพี่ๆหวง ”
“ แก่แล้วนะคะ ”
“ แก่แล้วยังไงหวงเมียไม่ได้ ”
“ ไร้สาระจริงๆเลย ”
เสียงผู้เป็นแม่กับพ่อบ่นงึมงำทำให้สองพี่น้องที่ได้ยิ้มกริ่มออกมา ความกวนประสาทของทั้งสองจะมีแค่คนในครอบครัวเท่านั้นที่จะได้เห็น
^^
- ผู้เขียน
