สักเสือแต่แมวเห็น

1518 คำ

ไม่นานสองหนุ่มก็ขับรถมาถึงแหล่งที่เป็นสถานที่ช้อปปิ้งของเหล่านักศึกษาในย่านใจกลางเมืองที่มีทั้งร้านอาหาร ร้านทำเล็บ ทำผมอยู่ในนั้น สองหนุ่มสาวเท้าลงจากรถหรูท่ามกลางสายๆตานักศึกษามากมายที่เดินไปเดินมาทั้งสองกลายเป็นจุดสนใจไปทันทีกับความหล่อเหลา ” แฝดเจ้าของผับนี่ “ ” ใช่ๆคนนั้นชื่ออคิน คนนั้นชื่อสายฟ้าหล่อกระชากใจมากอะแก “ ” แต่ฉันว่าอคินหล่อกว่านะแน่นกว่าก้ามแน่นมากลองเดินไปทักเขามะ “ ” ไม่อะ ฉันได้ยินมาว่าเขาเข้าถึงยากนะเดินไปทักก็หน้าแตกเปล่าๆ ” “ ลองดูก่อนสิไม่มั่นใจในหน้าตาตัวเองเหรอเราคือดาวคณะนะเมินเราก็ให้มันรู้ไปสิ “ สองสาวดาวคณะของมหาลัยแห่งนึงเอ่ยพูดคุยกัน ทั้งสองที่มั่นใจในความสวยของตัวเองลุกเดินตรงไปยังสองหนุ่มที่กำลังเดินไปร้านที่นัดหมายกันเอาไว้ ” สวัสดีค่ะอคิน สายฟ้า “ ” เราชื่อมินนี่ “ ” เราชื่อไพลิน ” สองสาวเดินไปดักหน้าแฝดและเอ่ยทักทายทำราวกับสนิทสนมกันเพลิงได้แต่กวาดสายตามองร่างบางตรงหน้าในชุดนักศึกษารัดรูปนิ่งๆ สองสาวก็ยังส่งสายตาสนอกสนใจและรอยยิ้มหวานๆไปให้สองหนุ่มแต่ทว่ามันไม่ได้น่าสนใจสำหรับทั้งสองแต่มันกลับน่ารำคาญ… “ หลบ ! น่ารำคาญ “ เพลิงเอ่ยบอกแล้วสาวเท้าเดินตรงไปยังที่นัดหมายอย่างไม่สนใจสองสาวดาวคณะเลยแม้แต่น้อย ” หึ..หยิ่งมากแต่ดูใกล้ๆแล้วเขาหล่อมากเลยนะ “ ” ฉันบอกแล้วอย่าไปทักเขาให้หน้าแตกเลย ฉันได้ยินมาว่าเขาไม่มีแฟน ไม่เคยมีใครและเขาไม่เข้าใกล้ผู้หญิงเลยนะ คงมีแค่น้องสาวเขาแหละมั่งที่ได้ใกล้ชิดกับสองคนนี้ ” “ เสียดายจังหล่อด้วยถ้าได้เป็นแฟนสาวๆทั้ง มอ คงอิจฉา ” สองสาวเดินกลับไปนั่งยังที่เดิมตาก็เอาแต่ตามมองแผ่นหลังหนาของสองหนุ่มที่เดินไกลออกไป “ อ้าว! พี่คิดว่าจะไม่มากันแล้ว ” เจ้าของร้านเอ่ยทักทายเมื่อเห็นสองหนุ่มเดินเข้าไปในร้าน “ มาสิครับนัดกันแล้วนี่ ไอ้เพลิงมันตื่นสาย ” “ ทำงานถึงเช้าอีกแล้วละสิ เก่งจริงๆลูกชายคุณพายุ ” “ งั้น…เริ่มกันเลยนะสายฟ้าสักกับเหม อคินเดี๋ยวพี่สักให้เองลูกน้องยังไม่มาเลยวะ “ เจ้าของร้านสักเอ่ยบอกสองหนุ่มและเดินนำทั้งสองเข้าไปในห้องทั้งสองแอบมาสักโดยที่ไม่บอกแม่เพราะถ้าแม่รินรู้มีหวังโดนด่ากันหูชา เพลิงถอดเสื้อยืดออกและนอนราบอยู่บนเตียงสักช่างสักฝีมือดีที่ใครๆก็รอคิวกำลังลอกลายอยู่บนหน้าอกแกร่ง ” ลายนี้เหมาะกับอคินมาก ชอบเสือเหรอ “ ” ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษครับแค่ลายนี้สวยดี “ ใครๆต่างก็เรียกเขาว่าอคินแม้แต่เพื่อนๆในคณะก็ไม่มีใครรู้ชื่อเล่นของเขาถึงรู้ก็ไม่มีใครกล้าเรียกมีเพียงคนในครอบครัวเท่านั้นที่เรียกเขาว่า เพลิง ผ่านไปร่วม 3 ชั่วโมงที่สองหนุ่มนอนให้ช่างสักสดโดยไม่ใช้ยาชาเพลิงนอนนิ่งจนช่างโฉต้องขมวดคิ้ว “ ไม่เจ็บเหรอวะยาชาก็ไม่ใช้ ” “ ไม่ครับ ” “ แม่ง! แน่นอนจริงแต่ใกล้เสร็จแล้วลงสีที่เพชรก็เสร็จแล้ววะ ” ช่างเริ่มลงสีที่เพชรไม่นานการสักก็จบลง ทั้งสองเดินออกจากห้องมาก่อนจะมองรอยสักของกันและกัน “ มึงก็เอารูปเสือเหรอวะ ” สายฟ้าเอ่ยถามพี่ชาย “ อือ ” “ เสือเหมือนกันแต่คนละแบบ ” ทว่าในขณะที่สองหนุ่มกำลังยืนพูดคุยอยู่กับช่างสักในร้านตาคมเห็นเข้ากับร่างบางแสนคุ้นเคยเดินมากับขนม “ ทับทิม ” ทั้งสองรีบสาวเท้ากลับเข้าไปในห้องสักอีกครั้งเพื่อหลบสองสาวที่เดินอยู่หน้าร้าน “ เอ๊ะ…เหมือนรองเท้าเพลิงกับสายฟ้าเลย ” สองเท้าเรียวหยุดฝีเท้าลงที่หน้าร้านเมื่อเห็นรองเท้าราคาแพงที่ถอดวางไว้ด้านหน้า “ ไม่ใช่หรอกเพลิงกับสายฟ้าจะมาทำไมที่นี่ดูนี่มันร้านสักนะทับทิม ” ขนมชี้ไปยังป้ายหน้าร้านเพื่อให้ทับทิมดูแต่ทับทิมก็ยังเอาแต่ยืนมองรองเท้าในใจคิดว่ามันต้องใช่ “ ไปเถอะเดี๋ยวคิวยาวรอนานอีก ” ขนมดึงร่างบางของเพื่อนเดินตรงไปยังร้านลูกชิ้นเจ้าดัง “ เจอใครไม่เจอๆทับทิมอีก ” สายฟ้าเอ่ยพึมพำออกมาเมื่อสองสาวเดินไป “ รีบไปเถอะ ” ทั้งสองเดินออกมาใส่รองเท้าที่หน้าร้านทว่าด้วยความอยากรู้ว่าทับทิมมาทำไมที่นี่.. “ มึงกลับไปก่อนเดี๋ยวกูตามยัยตัวแสบไปรับกลับไปเลย ” “ อือ..เจอกันที่บ้าน ” สองพี่น้องเดินแยกกันไปคนละทางเพลิงสาวเท้าเร็วเดินตามหาทับทิมไม่นานก็เห็นทั้งสองยืนอยู่หน้าร้านลูกชิ้น “ เท่าไหร่คะ..? ” ทับทิมเอ่ยถามเมื่อแม่ค้าส่งถุงลูกชิ้นให้ “ 170 จ๊ะ ” “ ทับทิมซื้อไปไหนเยอะแยะ ” “ แฮร่…อยากกินทุกอย่างเลยนานๆกินทีขอกินให้หนำใจหน่อยนะ ” ลูกชิ้นทอดถุงใหญ่อยู่ในมือเล็กทั้งสองเดินกินลูกชิ้นไปดูของไปโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนเดินตามหลังเธอมาติดๆ “ ขนมไปนอนที่บ้านไหมช่วนพี่ซันไปสิ ” “ อืม…งั้นคืนนี้ชวนแม่พลอยดูซีรี่ย์กัน ” “ มันแน่อยู่แล้วคืนนี้พ่อๆนัดดื่มกันที่บ้านนะ ” “ อ้าว..เหรอ ” “ อืม เห็นแม่รินโทรมาบอกนะ ” “ ทับทิมไปพร้อมขนมเลยไหมละ ” “ ดะ…. ” กรี๊ดดดด! ทับทิมยังไม่ทันได้ตอบตกลงมือเรียวที่ตั้งท่าจะเอาลูกชิ้นเข้าปากร้องกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจเมื่อมีคนมาแย่งถุงลูกชิ้นในมือเธอไป “ ชอบกินนักไอ้ของไม่มีประโยชน์เนี่ย ” เพลิงใช้ความเร็วของตัวเองดึงถุงลูกชิ้นของทับทิมโยนทิ้งลงถังขยะ “ หือ….ไอ้หมาเพลิง ไปซื้อมาคืนเลยนะ ” “ จะกินทำไมลูกชิ้นทอด อ้วนจนตัวกลมหมดละ ” “ ยุ่งไรด้วย ไปซื้อมาคืนเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นมีเรื่องแน่ ” “ ไม่เว้ย กินเข้าไปได้ยังไงลูกชิ้นทอดเป็นร้อยๆ ” ปัก! ปัก! ปัก! อ๊ะ…! ด้วยความไม่พอใจหมัดเล็กๆทุบลงบนหน้าอกด้านซ้ายของคนตรงหน้าทำให้เพลิงร้องด้วยความเจ็บออกมาแผลสักที่ยังใหม่ๆสดๆเมื่อโดยทุบเข้าไปจังๆมันก็เจ็บอยู่พอตัว “ เพลิงเป็นอะไร ? ” ขนมรีบเอ่ยถามเมื่อเห็นเพลิงยกมือขึ้นมากุมที่หน้าอกด้วยความลืมตัว “ ออ…เปล่า ” “ ทับทิมปล่อย ! ” ทับทิมที่รู้สึกผิดสังเกตมือเรียวพยายามถลกเสื้อยืดที่เพลิงใส่อยู่ขึ้นเพื่อดูให้แน่ใจว่าสิ่งที่เธอสงสัยมันใช่หรือไม่ “ ไม่ ไปทำอะไรมา ” “ ทับทิมคนมองใหญ่แล้วไม่อายเขาหรือไง ” “ ไม่ เอามือออก ” ทับทิมไม่คิดยอมพยายามเปิดเสื้อยืดที่เพลิงใส่อยู่จนสายตาคู่สวยเห็นเข้ากับรอยสักเสือที่หน้าอก “ เห็นไหมทับทิมบอกแล้วว่ารองเท้าไอ้หมาเพลิงนี่แอบแม่รินมาสักใช่ไหม “ ” ทับทิมอย่าปากมากนะเจอดีแน่ “ ” ทับทิมจะฟ้องแม่ริน เพลิงแหละจะเจอดีแน่ “ ” งั้น ไปซื้อลูกชิ้นให้คืนเหมาทั้งร้านเลยก็ได้ “ ” ไม่อยากกินแล้ว “ ” ทับทิม “ ” ไม่ต้องมาเรียก ไปขนมกลับ “ ทับทิมจูงมือขนมตั้งท่าจะเดินกลับทว่าคนที่ไวกว่า หมับ! ” เ**กลับเองนะ ผมไปจัดการยัยแมวน้อยนี่ก่อน“ เพลิงจับหมับเข้าที่ข้องมือเล็กของทับทิมและเอ่ยบอกขนมก่อนจะลากทับทิมเดินตรงไปยังรถของตัวเองที่จอดอยู่ ” ปล่อยนะไอ้เพลิง “ ” ขี้ฟ้องนักโดนแน่ทับทิม “ ปัก! ปัก! ปัก! มือเรียวกระหน่ำทุบแผ่นหลังหนาเพื่อให้อีกคนปล่อยแต่แรงเท่ามดของเธอไม่ได้สะกิดร่างหนาให้รู้สึกเจ็บขึ้นมาได้เลย “ มินๆดูสิอคินลากใครไป ” ไพลินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพลิงทั้งดึงทั้งลากทับทิมไป ” ใครอะ…? “ ” ไม่รู้สิ ใครที่ได้ใกล้ชิดเขาขนาดนั้น “ สองสาวได้แต่นั่งมองตามเพลิงที่จับทับทิมยัดเข้ารถหรูและขับรถออกไปด้วยความเร็ว มือหนากดมือถือโทรออกหาน้องชายทันที ” ว่าไงวะ “ ” ไปสักเสือแต่แมวเห็นวะจะฟ้องแม่ท่าเดียวเลยเตรียมคำตอบไว้ให้ดี “ ฮ่า…ฮ่า…ฮ่า ปลายสายระเบิดหัวเราะลั่นผ่านสายโทรศัพท์ ทับทิมได้แต่นั่งหน้าตึงอยู่ในรถเพราะขึ้นรถมาแล้วเธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วสิ่งเดียวที่ทำได้คือ ตึงใส่ด้วยความไม่พอใจ ^^

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more