“มองหน้าผมมีอะไรจะพูดก็พูดมา”
“อย่างหาว่าฉันขัดขวางเลยค่ะคุณไทเลอร์ แต่ฉันว่างานนี้ไม่น่าจะรอด คุณยังไม่พร้อมดูแลมาลีคนเดียวหรอกค่ะ อย่าเอาลูกไปลำบากเลย เลี้ยงเด็กไม่ใช่งานสนุก”
ไทเลอร์ที่กำลังดูมาเรียที่วันนี้มันหิวจัดกินคุกกี้แมวไปหลายชิ้น เขาวางคุกกี้แมวชิ้นสุดท้ายลงบนถาด ที่จริงลูกสาวบอกเขาว่ามีหญ้าโปรดของแมวอยู่หลังบ้านแต่นางมารกำลังมาขัดขวางเขาจำต้องเบี่ยงเบนภารกิจทาสแมวมาที่แม่ตัวดี
“คุณไม่ไปผมก็ไม่ได้ว่าแต่อย่ามาขวางเราสองคนจะไปไร่องุ่นแสนสวยของคุณย่ากันใช่ไหมมาลี” เขาก้มมองผู้ร่วมทางตัวน้อย “เราจะพามาเรียไปวิ่งเล่นในไร่กว้างๆแบบที่มาลีอยากพามาเรียไป มาลีจะไปกับแด๊ดใช่ไหมครับ” เขาจับมือลูกสาวแล้วมองตาเจ้าหญิงตัวน้อย “องุ่นไร่คุณย่าประกวดได้รางวัลทุกปี หวาน กรอบ มาก” นักธุรกิจอย่างเขามีวิธีจูงใจเด็กเสมอ
ฝ่ามือหนาที่โอบกระชับมือป้อมๆ นุ่มนิ่มเอาไว้ต้องคลี่ออกเพราะแม่หนูขืนมือออกแ
