พิลาสินีหน้าแดงวันก่อนที่เขาชวนไปดูกล้วยแล้วเธอต่อว่าหาว่าเขาพูดจาลามก แต่ครั้งนี้จะมีอะไรอีกที่มันใหญ่กว่ากล้วยหอม ดูเขาพูดเข้าแล้วมองจ้องเธอตั้งแต่เกิดมาไม่มีกล้วยพันธุ์ไหนที่เปลือกเป็นสีคล้ำ
พิลาสินีกำมือแน่น “ฉันบอกแล้วใช่ไหมคะ อย่าแทะโลมฉัน เก็บกล้วยของคุณไปแจกคนอื่นเถอะ”
เท่านั้นรถยนต์คันหรูที่กำลังขับเคลื่อนก็จอดทันที ไทเลอร์อ้อมไปที่หลังรถค้นหาอะไรบางอย่าง เมื่อเขากลับมาแล้วยื่นบางอย่างให้กับเธอ
พิลาสินีมองมันแล้วอ้าปากค้าง เมื่อกล้วยหอมใบเขื่องหน้าตาประหลาดถูกยื่นมาตรงหน้า “ว้าย นี่มันอะไรกัน”
“คุณชอบคิดกับผมในแง่ลบอยู่เรื่อย เหนือกว่ากล้วยหอมทอง ก็กล้วยหอมอเมริกา ทั้งใหญ่ ทั้งหวาน แต่ข้อเสียคือผิวไม่สวย ผมจะช่วยคุณแม่พัฒนามันยังไงผมยังคิดอยู่ แต่อร่อยใช้ได้นะ ลองชิมดูสิ”
พิลาสินีนึกไปถึงกล้วยหอมนาคผิวมีลักษณะคล้ายกันแต่กล้วยที่เขายื่นมาตรงหน้ามีขนาดใบที่ใหญ่และยาวกว่ามาก
ท
