@โรงเรียน
เข้มและช้องนางไปส่งลูกที่โรงเรียน ซึ่งเด็กน้อยดี๊ด๊าดีใจมาก
"ข้าวสวยรักแม่ช้องกับพ่อเข้มค่ะ" อยู่ๆ เด็กน้อยก็พูดขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครบอก ทำเข้มอมยิ้มตาม
"ทำไมถึงรักพ่อคะ" เข้มถาม บอกเลยว่าได้ยินแบบนี้ใจชื้นไม่น้อย เขาไม่ได้เลี้ยงอีกคนตั้งแต่เกิด ความผูกพันที่ลูกมีต่อเขาย่อมน้อยกว่าช้องนาง
"เพราะพ่อเข้มหล่อค่ะ ใจดี รักข้าวรักแม่ ไม่เหมือนพ่อเก่าค่ะ"
"อ๋อ" เข้มยิ้มแห้ง กูต้องดีใจใช่ไหมวะที่ลูกพูดแบบนี้!
"ให้ไอ้นั่นมันตายๆ ไปเถอะนะลูก อย่าไปพูดถึงมันอีกเลยค่ะ"
"ได้ค่ะ"
ช้องนางที่ได้ยินอย่างนั้นก็นึกขำ ไม่คิดว่าเวลาที่สองพ่อลูกอยู่ด้วยกันจะทำให้ใจเธอเบิกบานได้ขนาดนี้
"ขำ.." เข้มที่ลอบมองพูดประชด พอใจมากเลยสิที่ได้ยินลูกพูดแบบนี้ สอนลูกมาดีแบบเกลียดบักเข้มเข้าไส้เลย!
ช้องนางต้องรีบหุบยิ้มแล้วหันหน้าไปทางอื่น แล้วไง ก็เขาอยากทำให้เธอเสียใจเอง ก็ต้องชดใช้กรรมไปแหละ
พอถึง
