"อาบน้ำด้วยกันมั้ย" เข้มเดินตามหลังแล้วโน้มกระซิบข้างหูเสียงแหบพร่าเมื่อพบว่าลูกหลับแล้ว ทำช้องนางหันกลับไปถลึงตาใส่เขา เข้มยิ้มยั่ว
"ช้องจะอาบคนเดียว พี่อยู่เป็นเพื่อนลูกก่อนแล้วกันจ้ะช้องอาบไม่นาน"
"ลูกก็นอนอยู่บนเตียงจะไปกลัวอะไร แมวอุ้มลูกเราไปไหนไม่ได้หรอกตัวหนักซะขนาดนั้น อาบด้วยกันนะ ถ้าอาบพร้อมกันจะประหยัดเวลามากเลย"
"ไม่จ้ะ แล้วช้องบอกก่อนว่าหากจะให้ช้องอยู่ที่นี่ พี่เข้มห้ามคิดอะไรไม่ดีกับช้องนะ" มือเรียวชี้หน้าพลางทำหน้าดุให้เขาเชื่อฟัง
"ที่พี่คิดมีแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้นนะ"
"ช้องไม่เชื่อ" ช้องนางไม่อยากสนทนากับเขาแล้วเดินเลี่ยงไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าในกระเป๋าออกมาเดินเข้าห้องน้ำ
ถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อคิดว่าเธอคงต้องมาอยู่บ้านหลังนี้ถาวรแล้วสินะ อยู่เป็นแม่ของข้าวสวย คงจนกว่าพี่เข้มจะมีใครคนใหม่
ส่วนเธอ ไม่มีความคิดนี้ในหัวอยู่แล้ว เธอมีแค่ลูกคนเดียว โลกใบเล็กๆ ของเธ
