ด้วยความที่ไม่อยากทะเลาะกับปีเตอร์ทำให้อลิซรีบก้าวยาวๆ เดินหนีไป ปีเตอร์มองตามไปด้วยความขุ่นเคือง เขาพอจะมองออกว่าอลิซไม่ได้รักเขา แต่หล่อนก็น่าจะแสดงท่าทางให้มันดีๆ กว่านี้หน่อย ไม่ใช่ทำท่าทางราวกับถูกบังคับให้มาลองชุดแบบนี้ ปีเตอร์ขบกรามและเดินตามไปกระชากแขนกลมกลึงแรงๆ จนร่างอรชรเซแทบล้ม
“พี่ปีเตอร์ทำอะไรคะ”
“พี่แค่อยากรู้ว่าอลิซรับปากแต่งงานกับพี่ทำไม...”
อลิซกัดฟันแน่น สภาพจิตใจของหล่อนมันก็ไม่ได้ดีเด่อะไรอยู่แล้ว แต่ต้องมาเจอคำถามที่น่าปวดหัวแบบนี้ของปีเตอร์อีก
“อลิซทำตามความต้องการของคุณแม่ค่ะ...”
คนฟังเบ้ปากได้น่าเกลียดนักในสายตาของอลิซ แต่กระนั้นมันก็ยังเทียบไม่ได้กับความน่าชังของคำพูดที่หลุดออกมาจากปากบางเฉียบนั้นของ ปีเตอร์
“ทำตามความต้องการอย่างนั้นหรือ”
ปีเตอร์แค่นยิ้มหยัน มองอย่างรู้ทัน มองจนอลิซหน้าร้อนผ่าวด้วยความอับอาย
“พี่ว่าอลิซต้องการหาพ่อให้ลูกในท้องต่างหากล่ะ
