อลิซนอนร้องไห้จนตาบวมช้ำ และกว่าหล่อนจะทำใจให้ลุกขึ้นจากเตียงได้ก็สายโด่งเลยทีเดียว หล่อนอาบน้ำแต่งตัวด้วยท่าทางราวกับคนไร้วิญญาณ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพัก และก็พบพี่ชาย พี่สะใภ้ แมทธิวและมะลินั่งอยู่ในห้องโถงกว้าง ไม่มีเงาของจามาลให้หล่อนเห็นอีกแล้ว หล่อนจะต้องไม่สนใจ ใส่ใจผู้ชายคนนี้อีก เขาจะไปตายที่ไหนก็ช่างเขาประไร
“อลิซ... มานี่หน่อยสิ” อเล็กซิโอเรียกหล่อนเพียงเบาๆ เท่านั้นแต่ก็สามารถทำให้คนที่จิตใจไม่อยู่กับร่องกับรอยอย่างอลิซสะดุ้งตกใจได้อย่างง่ายดาย
“เรียกแค่นี้ต้องสะดุ้งด้วย มานี่เร็วอลิซ พี่มีอะไรจะบอก”
อลิซเดินเข้าไปสมทบกับทุกคนภายในห้องโถง หล่อนเลือกที่จะทรุดตัวลงนั่งข้างกับมะลิ ใบหน้าเศร้าหมองของหล่อนคงดูแย่มากทุกคนถึงได้จ้องมองเป็นตาเดียวกันแบบนี้
“เจเจกลับโรมไปแล้วนะ และเห็นว่าจะบินต่อไปลอนดอนเลย”
“ค่ะ..”
หญิงสาวก้มหน้าซ่อนความขมขื่นเอาไว้เพียงลำพัง น้ำตาพาลจะไหลออกม
