“ใช่... ผมอยากรู้เหตุผล...”
เจ็บปวดเหลือเกินกับสิ่งที่กำลังเผชิญหน้า ทำไมจามาลจะต้องทำแบบนี้ด้วย ไม่รักไม่ห่วงทำไมจะต้องมาวุ่นวายกับหล่อนอีก แค่นี้หล่อนยังเจ็บไม่พอหรือไง
“ฉันหาพี่แมทธิวไม่เจอ”
“โกหก...” น้ำเสียงของเขาดุดันไม่แพ้ใบหน้าแม้แต่นิดเดียว หล่อนอยากรู้จังเลยว่าจามาลต้องการอะไรกันแน่ถึงได้ถามหล่อนแบบนี้
“แมทธิวตะโกนเรียกคุณ แต่คุณไม่มอง...”
“แล้วไง... ถ้ามันเป็นอย่างนั้นแล้วไงไม่ทราบ คุณจามาล...”
อลิซตวาดลั่นเสียงปวดร้าว หล่อนดิ้นรนสุดความสามารถในที่สุดก็สามารถหลุดจากอ้อมแขนของจามาลได้สำเร็จ หล่อนถอยออกห่างแต่กระนั้นก็ยังจ้องหน้าหล่อระเบิดของชายหนุ่มไม่วางตา มองด้วยความน้อยใจที่สุดในชีวิต
“ฉันจะทำแผลให้ใคร... หรือไม่ทำให้ใครมันหนักส่วนไหนของคุณเหรอ ไปเลยนะ ไปให้พ้นหน้าฉันเลย ฉันเกลียดคุณมากรู้ไหม เกลียดผู้ชายปากร้ายอย่างคุณที่สุด ไปสิ ไปให้พ้นเลยนะ!”
สะอื้นไห้ออกมาอย่าง
