แม้จะเจ็บปวดจากการกระทำของจามาลเมื่อเย็นนี้มากมายแค่ไหน แต่ค่ำคืนนี้หล่อนก็ยังเฝ้ารอ... รอการมาเยือนของเขาอย่างใจจดใจจ่ออยู่ดี รอด้วยความกระวนกระวายใจ รอด้วยความโหยหา รอด้วยความรักสุดหัวใจ
‘ถ้าผมอยากมีเซ็กซ์ก็จะไป...’
หญิงสาวถอนใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อคำพูดที่จามาลขว้างใส่หน้าเมื่อเย็นนี้ย้อนกลับเข้ามาในสมองอีกครั้ง และมันก็ทำให้น้ำตาแห่งความอดสูไหลซึมออกมาคลอเบ้า รู้หรอกว่าเขาเกลียด รู้หรอกว่าเขาไม่ใยดี แต่หัวใจเจ้ากรรมมันกลับห้ามไม่ได้ มันรักเขา และมีแค่เขาคนเดียวเท่านั้นในหัวใจ ทำไมถึงได้รักผู้ชายคนนี้ได้ถึงขนาดนี้นะ อลิซถามตัวเองทั้งน้ำตา ทั้งๆ ที่ จามาลไม่เคยแสดงความแยแสหล่อนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ด้วยหัวใจที่ว้าวุ่นทำให้อลิซไม่สามารถนั่งนิ่งๆ บนเตียงนอนที่ดูกว้างขวางเกินไปในตอนนี้ได้อีกแล้ว หล่อนก้าวเท้าบอบบางลงมายืนบนพรมหนานุ่ม หล่อนเดินกลับไปกลับมาอยู่ภายในห้อง เดินอยู่อย่างนั้นซ้ำแ
