“คิดจะบอกเรื่องนี้กับฉันเมื่อไหร่”
“คะ?” เธอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ทำไมเขาดูไม่ได้ตกใจ อีกทั้งยังตั้งคำถามประหนึ่งว่ารู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว
“คิดจะปิดบังเรื่องลูกไปจนถึงเมื่อไหร่”
คนถูกถามหลุบตามองต่ำ ใจของเธอกำลังเต้นแรงบีบรัดไปพร้อมกันจนรู้สึกหายใจไม่ออก เขาต้องการคำตอบแบบไหน
“หรือไม่คิดจะบอกกันอยู่แล้ว” เขายังคงถามต่อ โดยไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวมีท่าทีตกใจเพียงใด
“จะไปหาหมอก่อนแล้วกลับมาคุยเรื่องลูก หรือจะคุยเรื่องลูกก่อนแล้วค่อยไปหาหมอกัน”
หัวอกของคนเป็นแม่ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเขาไม่ได้มีทีท่ารังเกียจลูกหรือคลางแคลงในตัวเธอสักนิด ดวงตากลมโตคลอเคล้าไปด้วยหยาดน้ำตา ดารินทร์ไม่อาจอธิบายความรู้สึกในเวลานี้ออกมาได้ รู้เพียงแต่ว่าหัวใจของเธอกำลังทำงานอย่างหนัก
“พี่นิ้ง... ลูกค้ามารับผ้าเหรอ แล้วหัวเข่าพี่เป็นยังไง… บ้าง”
วาสิตาถึงกับเดินมาดู เมื่อเห็นว่ารถคันหรูจอดอยู่ที่หน้าบ้า
