ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนของคนทั้งคู่ก็ผ่านไป มายาวีรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วส่วนร่าง ความบริสุทธิ์ของเธอได้สังเวยให้เขาแล้ว ก็หวังว่าสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตของเธอ จะสามารถเปลี่ยนความเกลียดชังที่เขามีต่อบิดาของเธอได้ ความจริงใจที่จะขอโทษครั้งนี้ เธอยอมแลกทุกอย่าง ขอเพียงเขาเข้าใจในสิ่งที่บิดาต้องการจะบอก
“จะไปไหน” มายาวีกำลังจะลุกขึ้นจากที่นอน เสียงของเขาพึมพำออกมาทั้งที่ยังหลับตาอยู่
“ก็ไปอาบน้ำสิ เช้าแล้ว” มายาวีตอบกลับมาเสียงห้วน แค่เพราะว่าเขาได้เป็นเจ้าของเธอ เขาไม่ใช่เจ้าชีวิตของเธอ เพราะฉะนั้นเธอก็มีสิทธิ์ที่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวและก็เตรียมตัวไปทำงานเช่นกัน
“จะไปไหน ใครอนุญาต” เขายังคงหลับตาอยู่ แต่ก็ยังเอ่ยสิ่งที่ทำให้เธอหัวเสียตั้งแต่เช้า
“ทำไมต้องอนุญาตล่ะ ฉันก็ต้องทำมาหากิน มีงานมีการทำเหมือนกันนะ” มายาวีเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ นางบำเรอก็เป็นให้แล้ว ทำไมถึงมาจำกัดสิทธิส่ว
