“ถ้ากลัวฉัน ฉันคงไม่ทำแบบนี้หรอก ฉันไม่มีทางหวั่นไหวกับผู้หญิงคนนี้แน่ๆ” ปุณณ์เอ่ยออกมาเสียงเครียด แน่นอนว่า ปฏิกริยาที่แปลกไปของเจ้านาย มันทำให้ลูกน้องคนสนิทอย่างวิษณุจับสังเกตได้
“ระหว่างนายกับผู้หญิงคนนี้ต้องมีอดีตอะไรกันมาก่อนแน่ๆ ผมไม่อยากให้นายเจ็บนะครับ ผมก็เลยต้องเตือนนายไว้ก่อน อย่าเอาตัวเองไปเล่นกับความรู้สึกเลยนะครับนาย ผมเป็นห่วง” วิษณุเอ่ยออกมาจากใจจริง
“ฉันรู้ตัวดี ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ฉันไม่มีทางหวั่นไหวกับคนที่เคยทำร้ายฉันหรอก” ผู้เป็นนายเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ แต่ลูกน้อยอย่างวิษณุกลับรู้สึกว่าครั้งนี้เจ้านายของเขาจะแพ้ยังไงก็ไม่รู้ ครั้งนี้เหมือนว่าคุณปัณณ์จะนำไปหนึ่งแต้ม ส่วนปุณณ์นั้นยังไม่รู้ตัวเลยว่าเขาเริ่มถอยหลังไปเรื่อยๆ แล้ว และไม่แน่ว่าอีกไม่นาน เขาจะเป็นฝ่ายจนมุมเอง
วันแรกของการอยู่ที่ไร่แห่งนี้ แพรใสถูกกลั่นแกล้งให้ไปช่วยคนงานผู้ชายรื้อถอนศาลาพักคนงานหลังหนึ่ง
