“นายจะทำยังไงคะ ตอนนี้เราหามาสามสิบกว่าคนแล้วนะคะ แต่ไม่มีใครอยู่ข้ามคืนสักคน ถูกไล่ตะเพิดออกจากไร่ แบบไม่สนใจใยดีเลยสักนิด สวยแค่ไหนก็ไม่รอด ไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหนแล้วนะคะนาย” นพวรรณเลขาคนสนิทของคุณปัณณ์เอ่ยออกมาด้วยความเครียดไม่ต่างจากเจ้านาย ไม่ว่าจะเป็นนางแบบ สาวสวยใส หรือสวยระดับนางงามเธอก็หามาหมดแล้ว แต่ก็ไม่วายที่จะจบแบบเดิมๆ มันแทบไม่มีหวังเลยที่เขาจะพาบุตรชายของเจ้านายเธอกลับมารับช่วงต่อธุรกิจพันล้านของท่าน
“ถ้าไอ้ลูกไม่รักดีมันไม่ชอบแบบที่ไม่รู้จักกันมาก่อน มันก็ต้องหาคนที่มันเคยรู้จัก แบบนี้น่าจะง่ายกว่า” ความคิดในหัวของคุณปัณณ์ก็บรรเจิดขึ้นมา
“ไปหาใครล่ะคะนาย บอกเป้าหมายมาเลยค่ะ” นพวรรณเอ่ยถามเพื่อล็อคเป้าทันที เธอจะได้ไปจัดการถูก
“โว๊ะ...ไม่ช่วยกันคิดสักนิดเลยนะ จะทำงานเหมือนอาหารตามสั่งอย่างนั้นเหรอ สั่งทีก็ทำที” คุณปัณณ์บ่นอย่างไม่จริงจังนัก ส่วนเลขาคนสนิทได้แต่มองค้นผู้เ
