“ปุณณ์แฟนเก่าของหนูสมัยเรียนมัธยม” คุณปัณณ์ไม่อ้อมค้อม
“ค่ะ” แพรใสต้องยอมรับอย่างจำนนในหลักฐาน เพราะถ้าบอกไม่รู้จักก็คงจะโกหกเกินไป และที่สำคัญการที่ทั้งสองท่านที่อยู่ตรงหน้ามาที่นี่ได้ แน่นอนว่าคงต้องหาข้อมูลเรื่องนี้มาก่อน ไม่ใช่มาส่งๆ แน่นอน
“ฉันมีข้อเสนอบางอย่างให้หนูทำ” คุณปัณณ์เอ่ยออกมาเอง
“ข้อเสนออะไรเหรอคะ” ไม่ใช่ว่าแพรใสเห็นแก่เงิน แต่เพราะว่าเธอสงสัยว่าคนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้ามีข้อเสนออะไร ทำไมถึงมาหาเธอที่นี่ เรื่องระหว่างเธอและปุณณ์จบไปตั้งสิบกว่าปีแล้ว ทำไมอยู่ดีๆ ต้องมาหาเธอ เธอเริ่มอยากรู้ขึ้นมาบ้างแล้ว
“ฉันจะให้หนูไปตามลูกชายของฉันกลับมารับช่วงสืบทอดกิจการของฉัน” คุณปัณณ์เอ่ยออกมาตามจริง
“แล้วทำไมเขาไม่กลับมาสืบทอดล่ะคะ” แพรใสเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย
“เพราะเขาไม่พอใจในสิ่งที่ฉันทำกับแม่ของเขา” คุณปัณณ์เอ่ยออกมาตามจริง
“แพรคงไม่สามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้หรอกค่ะ เรื่อง
