“ทำไมผมต้องตามไปล่ะ”
“ก็...เอ้อ...เธอเป็น...”
“น้องสาวที่น่ารักคนหนึ่ง”
เขาแทรกขณะนั่งแยกเข่าทั้งสองห่างกันเล็กน้อยและประสานมือไว้ใต้คาง ใบหน้าคร้ามเข้มเอียงมาหาเพื่อสบสายตาเต็มไปด้วยความสงสัยของลักษณ์นารา หญิงสาวยิ่งรู้สึกแปลกเมื่อได้เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนของเขา
“เซลีนเป็นน้องสาวที่น่ารักที่สุดของผม เธอน่ารัก สวย ฉลาด เต็มไปด้วยชีวิตชีวา”
“เธอเหมาะกับคุณนะคะ”
“คุณคิดอย่างนั้นหรือ”
“ค่ะ”
เธอบอกเขาทั้งที่หัวใจเจ็บปวด ลักษณ์นาราบอกตัวเองว่าต้องไม่เสียน้ำตาให้กับความสะเทือนใจของตัวเองไม่ว่าจะอย่างไร แมทเทียสพยักหน้า รอยยิ้มจางจุดขึ้นบนปากได้รูป
“ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ เมื่อคืนที่คุณไม่กลับบ้านคุณแม่เป็นห่วงมากรู้ไหม”
“ฉันโทรบอกท่านแล้วค่ะ”
“แต่ท่านก็ยังไม่รู้เรื่องที่คุณลาออกจากงาน คุณตั้งใจจะทำอะไร ผู้จัดการบอกว่าคุณอยากกลับไปดูแลคุณแม่”
“ค่ะ...ฉันอยากอยู่ดูแลแม่สักพักเพราะท่านไม่มีใคร
