CHAPTER 2
1736 คำ
เรียวขาสวยค่อยๆสาวเท้าเข้าไปยังห้องนอนอีกห้องที่มีร่างของแฝดคนพี่หลับใหลอยู่ในห้วงนิทรา เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่เพียงตัวเดียวที่ร่างบางสวมใส่ไว้ ไม่อาจปิดบังก้นสวยกลมกลึงที่โผล่มาให้เห็นยามก้าวเดิน มันเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้วสำหรับเตย ทำไมเขาต้องสวมใส่เสื้อผ้ามากชิ้นด้วยล่ะ ในเมื่อตัวเขาเองไม่ได้ออกไปไหน
แล้วในบางครั้งก็เปลือยเปล่าทอดกายใต้ร่างให้ฝาแฝดสักคนหนึ่งทาบทับ
แกร๊ก
เตยปิดประตูลงให้เงียบที่สุด เพื่อเสียงประตูจะได้ไม่ไปรบกวนการนอนของร่างสูงที่นอนคว่ำอยู่บนเตียง ผ้านวมผืนหนาคลุมท่อนล่างที่เห็นเพียงขอบกางเกงวอร์มที่เจย์ชอบสวมใส่เวลานอน ส่วนท่อนบนเปลือยเปล่าอวดหุ่นกำยำที่ใครๆเห็นก็ต้องกลืนน้ำลาย เตยก็คือหนึ่งในนั้น
เจย์สูงหนึ่งร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร ในขณะที่ไจ๋สูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร ส่วนสูงของทั้งคู่ไม่ต่างกันมาก แต่ทว่าเมื่อเทียบกับเตยที่สูงเพียงหนึ่งร้อยหกสิบหกเซนติเมตร ทำให้ทุกครั้งที่ยืนใกล้สองแฝดเตยดูตัวเล็กมากๆ
แต่ตัวเล็กแล้วอุ้มเข้าเอวง่าย
ไจ๋มันบอกมางี้
ร่างบอบบางยวบกายนั่งลงบนเตียงแผ่วเบา ดวงตาคู่สวยจ้องมองเสี้ยวหน้าของคนที่นอนหลับอยู่ เวลาเจย์นอนหลับแบบนี้ดูเป็นเจย์เวอร์ชันใจดีที่ใบหน้าไม่ดุ เพราะร่างสูงชอบขมวดคิ้วบ่อยๆ ว่าแล้วมือเรียวก็ยกขึ้นไปนวดที่คิ้วของคนที่หลับอย่างอารมณ์ดี เท่านั้นยังไม่พอ ทว่าเตยยังไล้ปลายนิ้วสวยไปหยุดอยู่ที่จมูกโด่ง ที่มันเคยสัมผัสร่างกายของเขาไปแล้วทุกส่วน
“เวลาหลับเหมือนเด็กเลยนะ” เสียงหวานเอ่ยอย่างเอ็นดู
ถ้าให้เทียบระหว่างเจย์กับไจ๋ ไจ๋มักจะตามใจเขามากกว่าเจย์ แต่เจย์เปย์เขาหนักกว่าไจ๋
ความสัมพันธ์ระหว่างเตยกับฝาแฝดอาจจะเรียกว่า FWB (Friends with benefits) ก็ได้ หรือสำหรับแอคเคาท์ TeddyBae ก็อาจจะเรียกว่าพาร์ทเนอร์
แต่ทว่าต่อให้ความสัมพันธ์แบบนี้มีชื่อเรียกมากมายแค่ไหน มันก็แค่เพื่อนเอากันนั่นแหละ
อ้อ แล้วที่บอกว่าเจย์เปย์หนัก อันนี้เตยไม่ได้โม้นะ แฝดพี่คนนี้เปย์เขาหนักจริงๆ ก็ทุกครั้งที่เอากันมักจะมีเงินเข้าบัญชีร่างบางอย่างงงๆ บางครั้งก็หลักแสน ครั้งแรกเตยแอบตกใจเพราะคิดว่ามีคนโอนเงินผิด สรุปก็เป็นเจย์...
“อ๊ะ!”
เพราะมัวแต่คิดอะไรเพลินๆทำให้เตยไม่ทันตั้งตัวและเสียหลักลงไปนอนทับเจย์ ที่เป็นคนกระชากแขนเขาอย่างแรง
“ทำอะไร” เสียงแหบพร่าเพราะเพิ่งตื่นนอนเอ่ยถาม
“ไม่บอก”
“ซน”
“อย่ามาพูดซี้ซั้ว ใครซน”
“…”
เจย์ไม่ตอบ แต่ท่อนแขนแข็งแรงกลับกระชับเอวบางให้แนบชิดร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า และสัมผัสที่หน้าท้องทำให้เจย์รู้ว่า ท่อนล่างของเตยเปลือยเปล่า
“อย่าบีบก้น!” เตยร้องเสียงดังเมื่อได้รับสัมผัสหนักๆที่ก้นกลมกลึงของตน
แขนข้างหนึ่งของเจย์โอบกระชับเอวบางคอดกิ่วของคนที่นอนทับอยู่ด้านบน ส่วนมืออีกข้างกำลังนวดเฟ้นก้อนซาลาเปาที่ขึ้นรอยจูบจางๆ ซึ่งเกิดจากการกระทำของเขากับน้องชายฝาแฝด
มายั่วแต่เช้า
ริมฝีปากสวยของเตยขบเม้มไว้แน่นเพื่อกลั้นเสียงครางหวานไม่ให้หลุดออกมา เมื่อเจย์ยังคงนวดเฟ้นที่ก้นของเขาไม่หยุด บางครั้งปลายนิ้วของร่างสูงก็แทรกเข้าไปยังร่องก้นเพื่อสะกิดรูรักสีชมพู
“เอามือออกไปนะเจย์!”
“อย่าเสียงดัง”
เนี่ยตื่นมาก็ดุเลย!
“กางเกงในไปไหน ทำไมไม่ใส่”
“แล้วหมาตัวไหนมันไม่ใส่ให้กู”
มุมปากของคนตัวสูงยกยิ้มเมื่อได้ยินร่างบางเอ่ยจบ หมาตัวนั้นก็คือตัวเจย์เอง ก็หลังจากที่เลียให้คนตัวบางจนเสร็จแล้วกระแทกแกนกายใหญ่ใส่ปากสวยๆนี่ ก็เป็นเขาเองที่อุ้มเตยออกไปใช้มือให้กับไจ๋ หลังจากนั้นจึงอุ้มคนตัวบางไปอาบน้ำ แล้วสวมใส่เพียงแค่เสื้อยืดสีขาวที่เป็นเสื้อของเขาให้
“อยากโดนหมาเลียปากไหม?”
“…” แก้มขาวค่อยๆขึ้นสีระเรื่ออย่างดูน่ารัก จนเจย์อดใจไม่ไหวขยับยืดใบหน้าหล่อเหลากดจูบลงยังแก้มแดงๆนั่น
“หมาอยากโดนทุบหัวไหม”
“แล้วอยากโดนหมาเอาไหม?”
“เนี่ยย! ตื่นมาก็ทะลึ่งใส่กู พวกมึงทำตัวเหมือนอดอยากอะ เด็กในคลับไม่มาอ่อยบ้างหรือไงมีบอสหล่อขนาดนี้”เจ้านายคนนึงกลิ่นอายดุๆแบบพวกมาเฟีย ส่วนเจ้านายอีกคนก็ทะเล้นเข้าถึงง่าย จะไม่มีใครมาอ่อยเลยก็บ้าไปแล้ว เตยเองก็เคยไปที่คลับของสองแฝด แม้จะไปไม่บ่อย แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะเห็นว่ามีทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มเข้าหาเจย์กับไจ๋อยู่เสมอ
ก็หน้าตาแบบนี้ใครจะไม่อยากขึ้นเตียงด้วย
“ตั้งแต่เอากับมึง กูก็ไม่เคยเอากับใคร”
มือที่นวดเฟ้นก้นหยุดชะงักลงพร้อมกับน้ำเสียงที่เอ่ยขึ้นอย่างจริงจังจนเตยยังใจสั่น
“เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“เพื่อนที่ไหนเอากัน”
“…”
“…”
“เจย์”
เตยเอ่ยกลับไปด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงตอนนี้ทั้งสองดูแลเตยมาอย่างดี แม้จะเคยแอบคิดเข้าข้างตัวเองแต่เตยก็ไม่กล้าฟันธงมันอย่างชัดเจน อาจจะเพราะฝาแฝดไม่เคยเอ่ยคำนั้นออกมา
“ลงรูปหรือยัง” เจย์เปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นคนตัวบางเงียบงัน
เออ ก็ชอบ ชอบเตย ชอบมาตั้งนาน ชอบพร้อมกันกับไอ้ไจ๋นั่นแหละ แต่เขามันพูดไม่เก่ง
“ยังไม่ลง”
เจย์ขยับพลิกเตยให้ลงมานอนข้างๆก่อนจะดึงผ้านวมที่ร่นอยู่บริเวณเอวขึ้นมาคลุมคนสวยจนถึงอก
“สายแล้ว ไม่นอน” เตยเอ่ยบอกเสียงดุ เมื่อเจย์จับเขาไปหนุนแขนแล้วโอบกอดจนใบหน้าสวยแนบอยู่ที่แผ่นอกหนา
“แต่กูยังง่วงอยู่”
“ทำไมวันนี้ไม่ไปทำงาน”
“ถามเยอะ”
“ตอบ!”
“ไหนมึงบอกว่าจะไปหาหวาน”
หวานคือเพื่อนอีกคนในกลุ่มสมัยเรียน ซึ่งแน่นอนว่าหวานรู้เรื่องเกี่ยวกับครอบครัวเขาเช่นเดียวกับฝาแฝด รวมถึงรู้ว่าเขาคือเบย์ซึ่งเป็นเจ้าของแอคเคาท์TeddyBaeด้วย
“ทำไม จะไปส่งเหรอ?” ดวงตาสวยช้อนขึ้นสบกับดวงตาคมกริบที่มองอยู่ก่อนหน้า
“เคยให้ไปคนเดียวเหรอ”
“อันที่จริงกูนั่งรถไฟฟ้าไปก็ได้นะ”
“แล้วทำไมต้องเอาตัวเองไปเบียดกับคนอื่น”
“ถ้ากูมีรถก็ขับไปเองแล้วไหมล่ะ”
“ใช้รถกู”
“เหมือนมึงลืมอะเจย์ว่ากูขับเป็นแค่จักรยาน”
“เดี๋ยวสอนขับ”
“รถมึง?”
“เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”
“พอก่อนนน กูได้จากมึงจะล้านแล้วมั้ง เปย์เหมือนกูเป็นอีหนู”
“แล้วอยากเป็นอีหนูของกูไหมล่ะ”
รอยยิ้มกวนๆถูกส่งมาให้คนที่อ้าปากพะงาบๆแต่ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ เจย์ลูบสะโพกเปลือยเปล่าแผ่วเบาราวกับกำลังกล่อมเด็กตัวเล็กๆให้นอนหลับ
“อยากเป็นเสี่ยเจย์หรือไง”
“ก็ได้นะ รวย”
“เออจ้า พ่อคนรวย ไหนบอกง่วงไง นอนสินอนๆ”
“อืม”
Porsche cayenne สี crayon แล่นด้วยความเร็วปกติไปตามท้องถนนเรื่อยๆ อย่างไม่เร่งรีบ วันนี้การจราจรไม่ติดขัดมากนักแม้จะเป็นเวลาบ่ายโมงกว่าแล้ว
หลังจากที่นอนหลับไปอีกครั้ง เตยกับเจย์ก็ตื่นขึ้นมาในเวลาเกือบเที่ยงวัน ทำให้ทั้งสองคนตัดสินใจไปฝากท้องที่ร้านของหวาน ซึ่งเปิดเป็นคาเฟ่เล็กๆ สไลต์มินิมอล
ในขณะที่เจย์ขับรถ ทว่ามืออีกข้างของคนตัวสูงก็วางแหมะไว้ที่ต้นขาขาวของเตย มันเป็นแบบนี้มาตลอดทุกครั้งที่ร่างบางนั่งรถกับเจย์ วางมือเฉยๆ ไม่ได้ด้วยนะ ต้องลูบคลำไปมาด้วย ใบหน้านิ่งเรียบ แต่มือไม่นิ่งเฉย
“ทำไมชอบลูบขา” รู้สึกว่าวันนี้เตยช่างเป็นเจ้าหนูจำไมเหลือเกิน
“ก็ชอบ”
“…”
“อยากใส่ขาสั้นมาทำไม” ขาสั้นของเตยคือสั้นจนเห็นแก้มก้น เวลาเดินไปไหนก็มักจะมีคนมองตามก้นสวยๆ ตลอด มีแค่คนโง่เท่านั้นแหละที่จะไม่มอง
“ก็ใส่ปกติ” ปากจิ้มลิ้มเอ่ยเถียง แต่ก็ยอมนั่งนิ่งๆ ให้มือหนาลูบขาของตน
“ก็ลูบปกติ”
“สมแล้วที่เป็นฝาแฝดกับไจ๋ คนนึงลูบขา คนนึงลูบมือ”
“อืม”
ก็เพราะเป็นฝาแฝดกันไง ฝาแฝดมันก็มักจะชอบอะไรเหมือนๆ กัน รวมถึงชอบคนคนเดียวกันด้วย
“แล้วนี่ทิ้งงานเพื่อรอส่งกูมาหาหวานเหรอ”
“เดี๋ยววันนี้ทำส่วนของไจ๋ที่คลับแทน”
“อ้อ แบบนี้นี่เอง”
จากนั้นบรรยากาศภายในรถก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง แต่ทว่าไม่ได้ทำให้เกิดความอึดอัด เจย์ยังคงตั้งใจขับรถต่อไป ในขณะที่เตยก็มองทิวทัศน์สองข้างทางที่เขาเห็นจนชินตาเสียแล้ว แต่มันก็ไม่รู้จะมองอะไรนี่นา หรือจะมองเจ้าของคาเยนน์ที่เขานั่งดีนะ
เมื่อคิดได้ดังนั้นใบหน้าสวยจึงค่อยๆหันมามองใบหน้าของเจย์ที่กำลังตั้งใจมองถนนเบื้องหน้า เข้าใจแล้วว่าทำไมสองแฝดมักจะถูกคนรอบข้างบอกบ่อยๆ ว่าเป็นลูกรักพระเจ้า ก็หล่อราวกับพระเจ้าสร้างแบบนี้นี่ไง
- ผู้เขียน
