“คุณหมอว่ายังไงบ้าง”
“ไม่กี่วันก็หายค่ะคุณท่าน”
“ดีแล้ว พักผ่อนเยอะๆ แล้วนี่จิณณ์ไปไหน”
“ออกไปข้างนอกค่ะ เดี๋ยวสักพักคงเข้ามา” หญิงสาวเลี่ยงที่จะพูดถึงบุคคลที่สาม เธออยากให้จาริณีได้รู้จากปากของจิณณ์เองว่าเขาออกไปไหน
“เธอรู้เรื่องที่จิณณ์ไม่ได้เดินทางไปฝรั่งเศสแล้วสิ รู้ไหมว่างานนี้สำคัญกับเขาและหนูบัวมาก” น้ำเสียงเรียบพยายามจะโยนความผิดมาให้คนที่นอนเจ็บอยู่บนเตียง แต่จิณณ์เข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน ทำให้จาริณีต้องเปลี่ยนเรื่อง
“คุณย่ามาทำอะไรที่นี่เหรอครับ”
“ย่าก็มาเยี่ยมพราวน่ะสิ แล้วเราไปไหนมา”
“คุณย่ามีอะไรกับผมหรือเปล่า”
เขาเลือกที่จะไม่ตอบ แต่เป็นฝ่ายถามกลับไปถึงจุดประสงค์ที่มาถึงที่นี่ เขาไม่เชื่อหรอกว่าจาริณีมาเพื่อเยี่ยมเยียนหลานสาวของคนที่ตนเองชิงชัง
“ผมอยากให้พราวได้พักผ่อน ถ้าคุณย่ามีเรื่องจะคุยกับผม... เชิญข้างนอกดีกว่า” จาริณีมองไปยังคนที่นั่งอยู่บนเตียงก่อนจะยอมเดินนำ
